Volleyballglede i juletida

– Me starta turneringa som eit tillegg til dei opne treningane i jula, fortel arrangør Eilev Nyland.

– Ideen var å samla folk som er heime til jul for å bevega seg litt og ha det kjekt saman. Etter kvart utvikla det seg til å bli ei turnering for alle, uansett alder og ferdigheitsnivå. Det er stor variasjon i kven som deltek – seriøse volleyballspelarar, venegjengar og familiar. Ofte er det spelarar på Rossvoll som tek med seg vener og familie og dannar lag, seier Nyland.

Latter, huer og ball

Julegristurneringa legg opp til lågterskelaktivitet, og målet er glede framfor konkurranse. I år var 19 lag påmelde, i tillegg til dei yngste deltakarane frå 4. til 9. klasse.

– Det er ei god blanding av erfarne spelarar og glade amatørar. Me legg vekt på at alle skal kunna delta utan at det blir for alvorleg. For eksempel har me ein regel om at berre éin aktiv spelar kan vera på bana samtidig. Slik sikrar me at det blir meir leik og moro enn hard konkurranse, fortel Nyland.

Eitt lag skilde seg ut med stemningsfylte hovudplagg. Utstyrte med nissehuer og høg grad av julestemning var spelarane på laget Karasupo klare og spente før fyrste kamp. Dei vedgjekk at vona var å forlata hallen med edelt metall.

– Det er alltid moro å sjå kva folk finn på, seier Nyland.

– Det varierer frå år til år, men det er alltid nokon som gjer ein ekstra innsats for å skapa god julestemning.

Sander Lyssand var ein av spelarane som stilte med raud topplue. Han meiner at volleyballturneringa gjev eit kjærkome avbrekk frå familien i jula. Men det er også fleire familiar som nyttar høvet til å styrkja slektsbanda og tek sjansen på å spela i lag.

Tradisjon for somme

Elisa Samland, og systrene Hanna og Ingrid Sagen Tholo, som har delteke i turneringa sidan dei var små, fortel at volleyball i romjula er vorte ein tradisjon. Familiane deira melder seg på kvart år. Dei er fordelte på tre lag under namna «Onebighappyfamily» 1, 2 og 3. Dei understrekar kor viktig arrangementet er som sosial arena i jula. Samland fortel at dei er med mest for moro, men når ho speler mot lag som er veldig gode, legg ho gjerne litt ekstra kraft i smashen.

– Det er kjekt å sjå at så mange kjem tilbake kvart år, og det er imponerande at arrangørane legg så mykje arbeid i dette, seier Ingrid Sagen Tholo.

Etter at finalane er spela og vinnarane kåra, er det framleis ikkje over.

– Julegristurneringa er det viktigaste me gjer i jula, og feiringa etterpå er endå kjekkare, seier Hanna Sagen Tholo.

Grisegode premiar

Turneringa var organisert med ein open klasse og ein klasse kalla «moromiks». «Moromiksen» er mest populær fortel Nyland.

I dei to finalane stakk Småkarane av med sigeren i open klasse, og Kuhagen og to geiter i «moromiksen». Vinnarane fekk spesiallaga peparkakegrisar, baka av Susan Lloyd.

– Det er nesten ein tradisjon i seg sjølv. Peparkakegrisane har blitt ein del av sjarmen med turneringa, seier Nyland.

Nyland synest at fjerdedagsvolleyballen skil seg frå dei meir seriøse turneringane gjennom året. Her er det dei mjuke verdiane som regjerer.

– I andre volleyballturneringar handlar det ofte om å visa styrke og ferdigheiter. I julegristurneringa er fokuset annleis. Her handlar det om samhald, latter og gode minne. Og kanskje ein peparkakegris eller to, seier Nyland.

Sjå fleire bilete frå turneringa her: