Sterke prestasjonar i Strandebarm

Lea Noor Golis frå Øystese var truleg blant dei ferskaste på stemnet, i alle fall på hennar alder. 16-åringen flytta til Bergen i fjor for å byrja på vidaregåande skule, og i mai i år byrja ho med friidrett i Fana Idrettslag. Det har gjeve meirsmak.

Fram til no har fotball vore det store. Samstundes har ho «alltid» kjent på at ho kanskje ikkje er så god med ballen, men til å springa. 13. mai heiv ho seg i det og møtte opp på si fyrste friidrettstrening. Golis kjende ikkje nokon i miljøet frå før, og vedgår at det var litt skummelt.

– Eg trudde eg kom til å liggja langt bak, men det har gått veldig fint, seier ho.

Laurdag sprang kvemmingen 100 meter i klassen for J17, og sikra seg ein 2.-plass med tida 13,27 – berre 9 hundredelar bak sigeren. Sundag sprang ho 200 meter på 27,19. Det heldt til 1.-plass.

Då 400 meter stod for tur, var Golis aleine i sin klasse, så ho fekk lov til å springa saman med klassen under. Det er ho glad for. Å springa aleine hadde ikkje vore noko særleg, trur ho. 400 meter vart unnagjort på 1.01,79.

Vurderer toppidrett

Alt i alt har løpa denne helga gått mykje betre enn det Golis hadde venta. Å kjenna at ho får det til, gjer godt, synest ho. Den ferske løparen har vurdert også å byrja med hekkeløp, men det får koma litt seinare. Fyrst vil ho læra meir løpsteknikk og anna. Allereie har ho lært mykje.

– Det er veldig moro! Så er det mange gode utøvarar å læra frå òg, ikkje berre trenarar, seier Golis.

– Vert du gira på å satsa?

– Ja, litt eigentleg. Eg har vurdert å byrja på toppidrett i staden for studiespesialiserande neste år, seier ho.

– Ganske uanstrengt

Når det er snakk om Strandebarm, friidrett og satsing, skal det mykje til ikkje å nemna Bjørnar Sandnes Lillefosse. Den lokale helten, som no spring for Gular IL, kom innom friidrettsstemnet mellom europameisterskapen i Roma og noregsmeisterskapen i Sandnes, som går føre seg neste helg.

Ei roleg oppkøyring, som han kalla det, førte – kanskje ikkje overraskande – til ny banerekord.

– Korleis var det å ta tilbake banerekorden?

– Det er alltid kjekt med rekordar. Når ein har pers på 7.57, skulle 8.26 vera ganske lett å slå, men det skal likevel springast, seier Lillefosse, som sprang på 8.14,93.

Løpet kjendest ganske uanstrengt, fortel han. Det vart ei fin gjennomkøyring før NM, utan å gå i kjellaren på noko vis, sidan det er få dagar til neste løp. Sjølv meiner han å vera i rute til NM.

– Korleis er det å springa på heimebane?

– Det er alltid stas. Det er kjekt med publikum og engasjerte tilskodarar, og eit flott arrangement, seier han.

Drivne hjelparar

At Lillefosse kjem for å springa i Strandebarm, er stas, seier stemneleiar Knut Øystein Fosse. Han er flink til å koma heimom for å springa, og det er motiverande for dei andre å sjå det, fortel han.

Alt i alt gjekk arrangementet fint føre seg både laurdag og sundag, fortel stemneleiaren. Slik er det med ein velsmurt arrangørstab i botnen. Mange av dei frivillige er med år etter år, og når det er 17. gongen, er det lite å pirka på, fortel han. Nett kor mange som har hjelpt til, veit han ikkje. Truleg over 100, tippar han. Det er nesten like mange som det var deltakarar – nemleg 133.

– Friidrett er ein krevjande arrangementstype, seier Fosse.

Alt i alt hadde det vore kjekt med fleire deltakarar, synest han, men det positive er at det er 20 fleire i år samanlikna med i fjor. Det er idrettslaget nøgd med. Kanskje kan helgebytet ha noko å seia. Tidlegare har friidrettsstemnet vore helga før jonsok. Då har det krasja mellom anna med Tyrvinglekene på Austlandet og Voss Cup. Denne helga krasja det «berre» med fotballcupar i Sogndal og Eidfjord.

– Men slik er det. Eg trur uansett det var bra å flytta helga. Vêret har vore greitt òg, seier Fosse.

Sjå fleire bilete frå stemnet her: