Politikarane greip inn for å sikra idrettstilbod

Leiar Håvard Markhus fortel at pengane som vart løyvde 19. juni, er avgjerande for at klubben skal få behalda treningslokalet i Steinsdalen.

Dei 140.000 kronene som er løyvde for i år, inneber at klubben etter alt å døma kjem til å få ein ny avtale om leige med ein av eigarane av den tidlegare vidaregåande skulen, dagleg leiar John-Rene Curran Sæthre i Dalatunvegen AS. Truleg er avtalen sikra for to år til.

– Me er veldig nøgde. Det manglar framleis pengar, så me kjem til å halda fram med å søkja, men kjem til å få ein avtale. For nokre veker sidan var me 90 prosent sikre på at me måtte flytta ut i sommar. Eg er positivt overraska over at politikarane tenkjer meir langsiktig, seier Markhus.

Les også:

Kritiserer prosessen

Sjølv om han er nøgd med utfallet, er Markhus er kritisk til måten heradet har handsama tiltaket i Steinsdalen på. I ein e-post til politikarane i helga hevdar han at prosessen langt frå har vore god.

Markhus viser mellom anna til prioriteringa av søknader som vart send til Bufdir om tilskot til inkludering av barn og unge, som er ei treårig ordning. Bordtennisklubben var éin av tre i Kvam som søkte. Berre éin av søknadene, eit prosjekt med ferieopplevingar med «SJ» Mathilde, fekk stønad.

I søknadsprosessen vert dei aktuelle kommunane – og spesifikt ungdomsråda – bedne om å uttala seg. Bufdir såg ingen grunn til å overstyra den kommunale rangeringa, der bordtennisprosjektet vart plassert som nummer to av dei tre lokale søkjarane. Det siste prosjektet var eit prosjekt for born og unge i Kunsthuset Kabuso.

Rangeringa vart gjord på sviktande grunnlag, hevdar Markhus. Han viser til at ungdomsrådet, som drøfta saka 17. januar, fekk tilgang til korkje sjølve søknadene eller annan utfyllande informasjon om dei ulike prosjekta. Kulturkontoret la derimot fram ein kortfatta lysbiletepresentasjon. Sakshandsamar Mary Ann Sørheim var ikkje til stades, og administrativ rådgjevar og møtesekretær Kari W. Vik hadde ikkje tilgang til meir informasjon enn presentasjonen.

– Syltynt grunnlag

Markhus meiner den korte oppsummeringa av prosjektet til klubben, «Bordtennis for alle – 24/7», var misvisande og kan ha gjeve feil inntrykk. Tilbodet gjeld heile året. I presentasjonen står berre «alle feriar, fem dagar i veka». Det kan tolkast som tilbodet gjeld fem dagar i veka berre i feriane, meiner Markhus. Han meiner ungdomane burde ha fått komplett informasjon på førehand, slik at dei kunne ha sett seg godt inn i søknadene, om ein tok dei på alvor.

– I beste fall tok ungdomane avgjerd på eit syltynt grunnlag. Dei visste svært lite om søknadene. I verste fall var dei direkte feilinformerte, skriv Markhus, som seier rangeringa hadde mykje å seia for framtida til tilbodet i gymsalen.

Vik fortel at ungdomsrådet hadde ein god diskusjon før dei rangerte søknadene. Øvst på lista hamna tilbodet til Stiftinga Voss og Hardanger museum, ferieopplevingar med «SJ» Mathilde.

Ungdomane vektla mellom anna at trong økonomi fører til at ikkje alle familiar har råd til å delta på ferietilbod, og at dei ynskjer å leggja til rette for at fleire familiar skal få felles opplevingar, forklarar Vik. Vidare vart «Bordtennis for alle –24/7» rangert som nummer to, og Barnas Kabuso som nummer tre.

Legg seg flat

I ein e-post til HF opplyser Sørheim at ho tek sjølvkritikk for handsaminga av saka. Ho vedgår at ho kunne ha sendt søknadene, som ho hadde tilgang til, til Vik og ungdomsrådet på førehand, i tillegg til å laga et betre oversyn.

Også leiar for samfunn, kultur og næring i Kvam, Jon Nedkvitne, innrømmer at ungdomsrådet kunne ha vorte betre opplyst.

– Me legg oss heilt flat. Det er beklageleg at det vart slik, seier han.

Nedkvitne seier at administrasjonen ikkje visste at utfallet av rangeringa ville verta som ho vart. Han viser til at ein del kommunar fekk stønad til fleire prosjekt, og at det i fjor var tre i Kvam som fekk tilskot.

Ifylgje Sørheim vart prioriteringa til ungdomsrådet avklara med rådmannen, som stadfesta at rangeringa skulle vera synet til Kvam herad.

Markhus påpeikar at rådmannen kunne valt ikkje å fylgja vedtaket. Pengane frå tilskotsordninga kunne truleg ha berga lokalet til bordtennisklubben i tre år. Utan tilskotet auka sannsynet for å måtta leggja ned bordtennishallen i Steinsdalen, skriv han i innspelet til dei folkevalde.

– Gløym det gamle!

Innspelet til politikarane hadde effekt. Både Sp og fleirtalskonstellasjonen tok til orde for å løyva pengar til tiltaket – og ikkje berre i år, men i to år til. I alt vart 340.000 kroner sette av til prosjektet i perioden 2023–2025. Sp ynskte eigentleg å yta 80.000 kroner til, i samsvar med søknaden til Bufdir om 420.000 kroner. Det prioriterte prosjektet som fekk Bufdir-stønad, fekk endå meir enn dette.

I det politiske ordskiftet understreka fleire at tilbodet i Steinsdalen er viktig for unge, for integreringsarbeidet og for spesielt utsette grupper, og at klubben gjer eit solid arbeid. Fleire retta kritikk mot den administrative handsaminga av saka.

– Ein kan seia kva ein vil om prosessen. Me får gløyma det som ligg bak, sa Hans Arne Børsheim (KrF).

Rådmann Anita Hesthamar tok i motsetnad til undersåttane ikkje sjølvkritikk i saka, men påpeika i staden at det kan vera ei utfordring med tanke på lik handsaming av organisasjonar og prinsipp når éin enkeltståande søknad vert plukka ut og får ei stor løyving direkte «utan meir utgreiing rundt det». Samstundes slo ho fast at vedtaket ikkje er ulovleg.

Forhistorie

Kari Mostad (MDG) er ikkje usamd i dei prinsipielle utfordringane, men meiner rådmannen burde ha hjelpt tilbodet på andre måtar før saka kom til dette stadiet.

Klubben søkte nemleg fyrst heradet om tilskot til satsinga i Steinsdalen i fjor vår. Då fekk klubben fyrst vita at saka skulle handsamast i tertialrapporten, og sidan i budsjettet. Søknaden vart ikkje nemnd i nokon av dokumenta, noko som førte til at saka vart etterlyst av Sp i budsjetthandsaminga. I februar fekk klubben melding om at løyvinga ikkje vart vedteken i budsjettet, og at klubben kunne søkja om ordinære kulturtilskot.

Rådmannen rådde då til at klubben måtte søkja om ordinær stønad gjennom dei faste tilskotsordningane. Klubben fekk nyleg 40.000 kroner gjennom desse, men Markhus er kritisk til at søknaden frå i fjor vart lagd bort og i praksis aldri handsama.

Om klubben hadde mista lokala i Steinsdalen, måtte aktiviteten ha flytta tilbake til idrettshallen. Det ville ha ført til eit monaleg dårlegare tilbod både for dei aktive og for andre. Til dømes ville ein ikkje hatt høve til å trena utanom dei ordinære, knappe treningstidene, ifylgje Markhus.