Møtte overmakta i sola
G14-laget til Jondal fekk ein god start på haustsesongen, men makta ikkje halda Åsane 3 frå livet sundag.
Det var ikkje enkelt å få korkje kommentarar frå eller breie glis på gutane etter kampen på heimebane.
– Dårleg.
– Elendig.
Gutane formeleg elskar fotball, men hatar til gjengjeld å tapa fotballkampar, røpte trenar og forelder Helge Arne Espeland til HF i septembersolskinet på Jondal stadion.
Deler på det
Han har hatt ansvaret for å trena gutane, men har no fått hjelp av trenarveteran Haldor Hauge. Sidan han uansett såg mange av kampane og ropa instruksjonar, kunne han like gjerne gå inn i rolla, fortel Espeland. Hauge er med så mykje som han har høve til, og så stiller Espeland opp når det trengst.
– Det gjeld å overlata det til fagfolk, seier sistnemnde.
Ifylgje Espeland tok gjestene leiinga med 2–0 etter berre få minutt, før HF hadde sosa seg til kunstgrasbanen ved skulen.
– To tullemål. Det andre var ein openberr offside. Dei fekk to mål mot seg som dei ikkje skulle hatt, slår Espeland fast.
Sidan fekk også bladfyken med seg at Åsane 3 skåra igjen før pause, slik at dei leia 3–0 halvvegs. Også heimelaget hadde då hatt sine mogelegheiter mot dei dels storvaksne Åsane-spelarane. Espeland meiner at det ikkje skilde veldig mykje mellom dei to motstandarane.
2–3 i 2. omgang
Eit par reduseringar av Henrik Espeland etter kvila tende noko, om ikkje jubel, så i det minste ein viss gneiste, men heimelaget kom aldri nærare enn å vera to mål bak. Dimed: lagbilete nær sagt utan spor av smil.
Hauge er noko meir delande enn spelarane etter heimekampen, som altså enda med 2–6-tap. Han såg, i motsetnad til gutane, fleire lyspunkt i oppgjeret. Nokre punkt må laget arbeida vidare med, medan anna fungerte godt. Tidvis spela heimespelarane fint i lag, konstaterte han etter oppgjeret. Den nokså firkanta niarbanen prega spelet.
Laget hadde ein litt trå vårsesong som enda med éin siger på ni kampar og jumboplass. Hausten opna godt, då jondølingane slo Sotra 3 med 4–2 på bortebane 18. august. 10. september ventar nye vinnarsjansen. Då kjem Harding til Jondal.
Laget har, med hjelp av både litt eldre og litt yngre spelarar, så vidt nok spelarar til å stilla eit ellevarlag, men det held ikkje til å stilla på full bane. Sundag mangla to spelarar, og då hadde laget berre éin reserve. Gutane spelar difor på niarbane inntil vidare. Ifylgje Espeland har dei fleste på laget spela saman i ei årrekkje, og interessa er stor.
– Det er berre fotball som gjeld for mange av dei, seier han.
