Hopp og sprett ved Dalatun

Fredag kveld arrangerte Kvam Hundeklubb for fyrste gong konkurranse i hundesporten agility. På den inngjerda treningsbana nedanfor forsamlingshuset Dalatun i Steinsdalen var det sett opp fleire tunnelar og hinder i fargane raudt, kvitt og blått.

Sjå video og fleire bilete frå tevlinga her:

– Uaktuelt å stå over

Nærare tjue hundar i ulike fasongar og fargar og eigarane deltok. Ei av dei var 14 år gamle Emilie Nielsen frå Tørvikbygd.

– På tidlegare konkurransar har eg vore nervøs, men ikkje i dag, seier ho før start.

Ho stilte opp i to av dei tre ulike klassane, med to forskjellige hundar. I klassen for dei største hundane sprang ho rundt på bana saman med blandingshunden Sita. Henne er det mora som eig. I klassen for dei mellomstore hundane stilte ho med tolleren Hedda. Emilie og Hedda klatra heilt til topps i bane 1.

Sjølv om Emilie ikkje var heilt i strok, var ho fast bestemt på å delta. Det er nemleg altfor moro å driva med agility til at det er aktuelt å stå over, forklarar den hundefrelste jenta.

I agility er målet å koma seg gjennom ei løype på kortast mogleg tid, og med færrast mogleg feil. På høgare nivå er det vanleg å ha med hinder som hopp, tunnelar, slalåm, møne, balansebom og vippe. Tevlinga fredag var eit såkalla blåbærstemne. Slike stemne består av enklare kombinasjonar av tunnelar og hinder, forklarar Kristin Nielsen, mor til Emilie.

Unge hundeførarar

14-åringen har drive med hundesporten i 3,5 år. Ho er ein av dei yngste medlemane i den lokale hundeklubben. Ei stund var ho den einaste ungdomen i klubben, men i halvtanna år har ho hatt med seg veninna Liva Linga Fagervik. Liva fortel at ho fekk auga opp for agility då ho prøvde aktiviteten på eit kvalpekurs.

– Eg vart biten av basillen med ein gong. Det er veldig kjekt å gjera ting saman med hunden, seier Liva.

Øystesejenta kom med den eine kommandoen etter den andre på bana, og Aiko, ein to år gamal yorkshire terrier, gjorde som han fekk beskjed om. Både tunnelar og hinder vart forserte med glans. Etter fullført løp var hunden løna med leike og godbitar.

Både Liva og Emilie har delteke i konkurransar i Bergen. Liva har delteke flest. Tolleren Hedda har vore litt for ung, så det er fyrst no at Emilie kan byrja å konkurrera for fullt, forklarar jenta frå Tørvikbygd.

– Korleis er nervane før start?

– Av og til er Aiko litt stressa når me er på ein ny plass. Då kan det vera vanskeleg å få kontakt. Men det er mest moro, seier Liva.

Meistring og trivnad

Anja Austefjord Rykkje har hovudansvar for agilitygruppa. Fredag hadde ho ansvar for å planleggja og setja opp baner, og i tevlinga var ho domar. Ho er imponert over dei unge medlemane.

– Det å sjå at dei yngste meistrar nye oppgåver, er nesten det kjekkaste, seier Rykkje.

Ifylgje henne får born og unge ofte betre kontakt og relasjon med dyra enn vaksne, noko som gjev godt grunnlag for eit godt samarbeid. Rykkje seier at ho trur at sporten også legg til rette for auka sjølvtillit.

– Me prøver ikkje å fokusera på prestasjon, men meistring. Når dei får til ulike oppgåver, trur eg at dei byggjer opp sjølvtilliten.

Eit blåbærstemne er ifylgje Rykkje ein uoffisiell konkurranse som ikkje fylgjer reglane til Norsk Kennel Klub. Arrangøren kan dimed til ei viss grad sjølv bestemma kva som er lov og ikkje.

Dei som deltok, fekk lov til å nytta leike og godbitar undervegs, og dei vart ikkje dømde dersom hunden vegra seg for eit hinder.

– For oss er det viktig å leggja til rette for meistring. Me ynskjer at både førarane og hundane skal lika det dei held på med, seier Rykkje.

– På veg opp

17 hundar stilte i dei tre klassane, som var delte i små, mellomstore og store hundar. Fleire tilreisande tok turen til Steinsdalen, og 12 av førarane som stilte opp, kom frå bergensområdet, fortel arrangøren. Kvart av para fullførte totalt fire rundar, to per løype som vart sett opp.

Rykkje er godt nøgd både med tilbakemeldingane frå deltakarane og gjennomføring av tevlinga. Ifylgje henne gjekk alt som det skulle. Fint vêr og god boltringsplass for dei firbeinte la til rette for ei god oppleving, seier ho.

Kring femten medlemar trenar agility torsdagar. Det gjorde dei også i vinter, sjølv om dei no ikkje har eigen hall å vera i. Reserveløysinga vart eit lite drivhus i Tørvikbygd.

Ifylgje Rykkje har det vorte satsa på hundesporten dei siste to åra. Ho tykkjer at stemninga i gruppa er god.

– Det er på veg oppover. Me gjer det me kan for å leggja til rette for at fleire skal ynskja å driva med agility, seier ho.