Den perfekte veka
Veka etter at mange jondølingar sjølve hadde ein helst grå vinterferie, kunne tilreisande frå fjern og nær denne veka sleikja sol i turskiløypa deira.
Då HF tok turen via Espeland og Molven midt på blanke onsdagen, var det helst glise på parkeringsplassen i Djupadal. Men May Randi Haugen, ivrig skiløpar og aktiv i Jondal idrettslag, var på plass. Ho var i ferd med å gjera seg klar og ta på seg skia nett då HF skulle gjera det same. Med seg hadde ho eit par langrennsski og hunden Mira.
– De kunne ikkje valt ein finare dag, seier ho når me forklarar planen vår om å kombinera ei stemningsskildring frå skiløypene med trening og lufting.
Ho fortel at det har vore bra med folk i vinterferien, men at det elles har svinga litt som fylgje av mange helgar med dårleg vêr denne vinteren. Om det vert litt vårleg ved fjorden, føler ho at folk kanskje «gløymer» tilbodet litt. Sjølv skulle ho gjerne ha vore i løypene dagleg, men ho er nøgd om ho får nokre turar per veke. Ofte er hunden med, så ho går gjerne tidleg eller seint på dag for å kunna sleppa han laus. Nett onsdag prioriterte ho sola.
Frå England til Jondal
To andre som gjorde det beste ut av dagen, var pensjonistane Andrew og Kari Helene Williams. På den aller fyrste dagen i den aller fyrste vårmånaden hadde dei sessa seg og kaffien på ein lun stad eit steinkast frå løypa, eit stykke opp i brota mellom Vassendvatnet og Langhaug. Etter å ha hatt besøk av og gått på ski med barneborn, kunne dei onsdag ta seg ein tur på eiga hand.
Påskestemninga var til å ta og føla på, om det framleis var tidleg på våren og noko kjølig i lufta.
– Så sant det er snø og me er her inne, brukar me løypene. Det er eit fantastisk tilbod. Folk som ikkje har gått på ski på årevis, byrja plutseleg å gå på ski att då løypene kom her. Dei er så lett tilgjengelege og fine for ungar, seier Kari.
Seinare på våren går dei gjerne tur på fjellski i områda kring toppen av Fonnavegen, fortel dei.
Paret har hytte på Sætveit. Mor til Kari kjem frå Jondal og hadde tidlegare ei anna hytte i kommunen, så ho har vore mykje i området nær sagt heile livet. Han kom tilfeldigvis til Jondal fyrste gong i 1964, då familien skulle frakta heim ein jondøling som var au pair. Det enda med at Andrew bygde seg hus i Jondal.
– Me vart tekne vel imot i bygda og vart kjende med folk som er mine vener den dag i dag. Det vart til at me kom tilbake året etter og året etter. Så trefte eg Kari på dans i Herand i 1969. Eg jobba den gongen i The Times, og sende oppseiinga i posten. Me gjorde slikt i 1969. Men eg var ikkje hippie, altså, seier han og ler.
Fleire hyttefolk
Etter ein tur til Langhaug, der ein kan notera prestasjonen i ei turbok om ein ynskjer det, returnerte HF-utsendingane same veg og fekk litt fartskjensle i svingane på veg ned til Vassendvatnet. Vil ein gå endå lenger, kan ein halda fram turen via Vatnasetvatnet til Fodnastøl. I alt kan ein gå kring to mil på éin runde.
Undervegs på returen trefte me Olai Kristian Eide (6), som var på skitur med besteforeldra Liv-Mette Vinterstø Fjelltveit og Roar Fjelltveit. Trioen hadde kome seg til grillhytta Vassendebua før dei gjorde vendereis. Minstemann nikkar ivrig når me spør om han har gått langt.
Også desse turgåarane er hyttefolk som til dagleg held til i Bergen. Liv-Mette fortel at ho og mannen i snart fire år har hatt hytte ved Nautaneset på Kysnesstrand, eit resultat av ein draum om nærleik til både fjell og fjord.
Det tok ikkje lang tid frå dei i full fart kjøpte hytta til dei oppdaga dei gode skimogelegheitene i Jondal. No nyttar dei rett som det er høvet til å gå på ski og nyta den flotte utsikta ein får i delar av løypa. Dei fortel at dei òg har gått på tur utanom den oppkøyrde løypa til dømes til Gaddane, ein topp på 650 meter som ligg på motsett side av Vassendvatnet.
Dei mest solrike dagane ser ifylgje meteorologane ut til å vera omme torsdag, men nye ser ut til å vera i vente neste veke.
