– Ynskjer ikkje å seia opp

Kyrkja har bede om eit tilskot på 8,12 millionar kroner. Framlegget frå rådmannen og formannskapet er å yta vel 6,6 millionar. Dukkar det ikkje opp ein miskunnsam samaritan, endar det etter alt å døma slik i budsjettmøtet torsdag 12. desember.

Gapet på halvannan million kroner må dekkjast med anten auka inntekter eller sparetiltak.

– Det er naudsynt med kraftige grep. Det hjelper lite med sparing på kaffi og dopapir, skriv kyrkjeverje Olav Skeie Lid i ei sak til møtet i Kyrkjeleg fellesråd 4. desember.

– Det er tankevekkjande

Han har drive idédugnad og laga ei plukk-og-miks-liste med mogelege tiltak. Dei største postane er å auka trykket i kampen for fleire gåver til kyrkja (150.000), å kutta vedlikehaldet (100.000), å auka annonseinntektene til kyrkjebladet (50.000) og å produsera det same bladet for eiga maskin (50.000). Mellom dei andre postane er stenging av Vikøy kyrkje, dyrare gravstell, mindre vikarbruk og å avvikla ordninga med gratis kaffi til dei tilsette.

Den samla summen er kring ein halv million kroner, kring berre ein tredel av det nemnde gapet.

– Det er tankevekkjande. Risikoen for at heradet får årlege søknader om underskotsdekking er rimeleg stor, sa Lid, som påpeika at det er lite å spara på til dømes å stengja kyrkjer.

Han ser ikkje vekk frå at kyrkja kan vera på veg mot ein kvardag der det i større grad er brukarane som må finansiera drifta av kyrkja.

– Kanskje er det det biletet som teiknar seg? sa han.

Ynskjer ikkje oppseiingar

Lid lanserte eit kutt i eiga stilling til 80 prosent som ein uoffisiell idé. Det utspelet utløyste fleire protestar frå fellesrådet. Det vart påpeika at kyrkjeverja i praksis arbeider i mykje meir enn ei full stilling.

– Ei generell nedbemanning med reduksjon i stillingar er siste utveg. Dette ynskjer me ikkje. Det vil bety ei kraftig desimering av vårt fagmiljø, både innan musikk, undervising og på kyrkjegarden, skriv Lid i saksutgreiinga.

Han meiner oppseiingar er eit drastisk skritt som også kommunane vegrar seg for. Det beste er såleis å kvitta seg med folk gjennom naturleg avgang, påpeika han i møtet.

Han bad om signal om kva kutt rådet ser på som mest aktuelt å gjennomføra, og om innspel om andre tiltak som bør vurderast. Signala var i beste fall vage, men medlemene får nye sjansar til å meina noko handfast etter at heradsbudsjettet er vedteke.

Lid fekk samrøystes fullmakt til å murka på vidare med sparetiltak til etter nyttår, då rådet skal avgjera kva grep kyrkja skal ta.

Brekking og minnelund

I ei anna sak fekk Lid samrøystes fullmakt til å investera i utstyr og programvare som krevst for å brekka kyrkjebladet, ei oppgåve Norheimsund Trykkeri AS har hatt så langt.

Budsjettframlegget frå formannskapet rommar ikkje ei krone til namna minnelund i Norheimsund. Kyrkjeverja føreslår at fellesrådet i møtet 4. desember vedtek ei «helsing til heradsstyret» i form av ei fråsegn om at lunden er «ei viktig sak frå folkedjupet».

– Den påemna minnelunden i Øystese til våren vil truleg syta for at trykket på å få ein tilsvarande i Norheimsund på ingen måte vil minka, skriv Lid.