Strandebarm-eldsjeler fekk heider og ære

Med Sangolt i spissen som arbeidsleiar har dei frivillige, samansveisa kreftene sytt for eit sjøsportssenter på Tangeråsneset med mellom anna turstiar, benker, toalett, dusj, vaskerom, kafé, grillhytte, gjestehamn, baderampe, sandstrand, utescene, verkstad og eit dobbelt naust – for å nemna noko. Slik har ein knytt folk saman og skapa ein ny møtestad.

– Mest alt som kan gjerast med handmakt, er gjort av dugnadsgjengen, fortalde varaordførar Frode Nygård, som fekk æra av å dela ut prisen på frivilligfesten til Grannehjelpa i Tørvikbygd torsdag 26. januar.

– Mange å dela med

Sangolt sjølv var bortreist og visste ikkje noko om kva han gjekk glipp av før etter festen.

– Du må ikkje peila det for mykje inn på meg. Det er mange dette skal delast med. På dugnaden på det siste store prosjektet stod 51, både kvinner og menn, på dugnadslista. Eg bøyer meg i støvet for dei, seier hovudpersonen sjølv til HF på telefon frå solsteiken på Tenerife.

Han seier han vart paff då Olav Sletvold ringde og fortalde om heideren. For så vidt er han glad han er i varmare strok.

– Eg likar ikkje så mykje merksemd, men føretrekkjer å arbeida i det stille, seier han.

– Kva får nokon til å gjera så mykje ulønt arbeid?

– For min del har eg veldig glede av å planleggja og skapa ting. Det er eigentleg ein utviklingsdugnad me held på med; me utviklar området på Tangerås og Svanholm. Det har vore veldig kjekt og gjevande å vera med på det. Eg som er oppvaksen ved havet, er van med dugnadsarbeid. Skal ein få noko gjort, må ein samarbeida, seier Sangolt.

Fleire tiårs innsats

Olav Sletvold, administrator og ei anna sentral brikke i utbygging og utvikling i Strandebarm, reiste frå festen etter at han hadde orientert møtelyden om utbygginga av idrettsanlegget på Tangerås. Dimed måtte to frivillige «søringar» mellombels ta imot prisen inntil Sletvold rakk å gjera vendereis.

Dugnadsgjengen har gjennom innsats i over tjue år bidreg til liv og næringsutvikling. Han har lagt til rette aktivitetsområde som er tilgjengelege for alle og haustar god omtale. Det legg til rette for friluftsliv og bruk av naturen og gjev direkte tilgang til fjorden og fjordlandskapet, påpeika Nygård.

– Arbeidet har gjort staden til ei perle i ordets rette forstand, sa Nygård.

Ifylgje styreleiar Kari Mostad (MDG) kjem det årleg, også i år, inn mange gode framlegg om kandidatar. Styret i Grannehjelpa avgjer kven som vert tildelt prisen. Prisen i år var eit diplom, eit bilete måla av Lina Valland Lyngset og 5.000 kroner frå Sparebanken Vest som vinnaren kan donera til eit frivillig tiltak.

«Mann er manns gaman»

Frivilligfesten samla om lag 115 frivillige i veksthuset til Berge Gard & Gartneri. Prisutdelinga var berre ein liten del av eit omfattande program. Kulturskulen, med Arngunn Timenes Bell i spissen, baud på felemusikk. Sidan fekk sentrale krefter i fleire av tilboda som Grannehjelpa organiserer, presenterte i tur og orden.

Særleg inntrykk lét Ingmar Lid, som fortalde om Karaklubben, til å gjera. Klubben er ein møtestad for eldre bebuarar på Tolo omsorg. Terskelen er låg. Mennene pratar og fortel einannan historier, men er likevel meir enn ein prateklubb, understreka han.

– Hugs at her møtest godt aldrande menn. Dei har med seg eit utruleg tilfang av minne frå heile livet: yrket, reiser, alt dei har lese og kurs. Dei har eit heilt univers i seg. Kvar enkelt sit med kvar sitt univers, sa Lid.

Han framheva vekta av ord og ordval i møte mellom menneske. Ikkje alle kan uttrykkja seg like godt, men dei forstår godt kva andre meiner og får minne vekte til live. Eit rett ord til rett tid eller eit skeivt ord til feil tid kan utgjera stor skilnad, sa han.

– «Mann er manns gaman.» På moderne norsk vil det seia at det er gildt og godt for menneske å vera saman med andre. Me møtest, lærer kvarandre å kjenna og deler erfaringar frå lange liv, sa Lid.

Sjå fleire bilete frå frivilligfesten her: