Sjakklubb også for vaksne

Spelet er bokstaveleg tala svart-kvitt.

– Gjer du éin feil, så kan heile partiet ryka. Om motstandaren spelar riktig, vel å merka.

Det seier sjakkspelar i Bergens Schakklub, Gabriel Aadland. Han var invitert av Kvam Sjakklubb til å vera med og spela simultansjakk med dei lokale entusiastane på samlinga.

Sjakklubben, som tidlegare har hatt mest fokus på borna, vil no få med også dei vaksne entusiastane til spel og preik rundt sjakkbrettet.

Dreg langt for å spela

Kvam Sjakklubb vart stifta i januar i år, etter at Ona Kjosås gjekk lei av å spela heime aleine og ville ha ein klubb å gå til. No er klubben godt i gang.

Nestleiar Bjarne Tangerås Bakke har vore med frå starten. Heile vinteren og våren er det borna som har vore i fokus, fortel han. Mellom fem og ti born har møtt fram til samlingane.

Etter haustferien har klubben jobba med å få samla vaksne interesserte. Treffet måndag var det andre i sitt slag, og 11 personar møtte opp. Planen er å arrangera treff annakvar veke. Ikkje alle må vera på hotellet i Øystese. Litt reiseveg verkar ikkje å skremma folk.

– Me har ein med oss i dag som kjem frå Herand for å spela, fortel han.

Vedkomande jobbar for tida med å få til tilsvarande treff i Jondal dei vekene det ikkje er treff i Øystese.

Ser ti trekk fram

Når ein spelar simultansjakk, spelar éin person mot fleire samstundes. Om ein i tillegg spelar klokkesimultan, får spelarane ei tid å halda seg til. Vert ikkje brikkene flytta raskt nok, og tida går ut, tapar du.

Det var simultansjakk som var planen til Aadland måndag. Kor mange han måtte spela mot, var ikkje så nøye. Kjem det 30, så får eg spela mot 30, sa han.

Det er ein fordel å kunna litt om opningsteori, seier han. Han hugsar ikkje alle spela samstundes medan han driv på, men nokre festar seg.

– Eg klarar å analysera og sjå korleis motstandaren kan tenkja fire til fem trekk fram og tilbake – altså kring ti trekk, seier Aadland.

– Ein form for kunst

Aadland jobbar på Hardangerfjord Hotel, men held til i Samnanger. Sjakkinteresse har han hatt i seks år. I Bergens Schakklub har han spela aktivt i eit par år.

– Eg er ein klubbspelar på relativt lågt nivå, men draumen er å verta meisterspelar, seier han.

Om Aadland skal nå målet, lyt han terpa og øva. Mykje av øvinga føregår på ulike plattformer på nettet. Der har han mellom anna tilgang til eit arkiv med videoleksjonar av både verdsmeister Magnus Carlsen og andre store spelarar.

– Kva er det med sjakken som fascinerer deg?

– Ein kan alltid læra noko nytt. Det er ei form for kunst som eg unner alle å ta del i, seier Aadland.

Då HF kontakta Aadland tysdag morgon for å høyra korleis det hadde gått med simultansjakken, var tilbakemeldinga at kvelden var god. Spelinga gjekk bra, og det var eit stort spenn i nivået.

Aadland spela mot ti personar. Tre kampar gjekk hans veg. Fem parti tapa han på tid, og to enda med tap. «Life is like a chessgame – changing with every move», sa Aadland like nøgd.