Omsider er svaret klart

Sidan mars i fjor har HA-styret venta på svar på søknaden om stønad. I mai trekte Brita Træbakken seg som styreleiar. Bakgrunnen var frustrasjon over tidsbruken. Kvam herad gjorde omsider eit vedtak om løyving i vinter, men på vilkår av at formalitetane vart avklara.

Uvisse om tilskot

Det store spørsmålet har vore om stønaden vil vera eit brot på internasjonale reglar om stønad til næringslivet. Hardanger AKS har meint at svaret er eit soleklart nei, medan fylkeskommunen har venta på ei avklaring frå styresmaktene.

No er konklusjonen omsider klar. Fylkesdirektøren rår dei folkevalde til å løyva sin del av flyttestønaden, nærare bestemt kring 3,6 millionar kroner.

– Det er grunnlag for å konkludera med at HA ikkje utgjer eit føretak i statsstønadsrettsleg forstand, og at ei tildeling av denne grunn ikkje vil vera i strid med statsstønadsforbodet, heiter det i saksutgreiinga.

Fylkesutvalet – også Bjarte Helland (INP), som i utgangspunktet er skeptisk til flyttinga, stilte seg måndag 16. juni samrøystes bak framlegget om løyvinga. Fylkestinget avgjer saka i møtet tysdag og onsdag.

– Uløyseleg knytt saman

Ifylgje saksutgreiinga er konklusjonen kvalitetssikra eksternt etter «grundige undersøkingar» i rettskjelder og hjå «ulike statlege instansar», sidan konsekvensane ville vore store om HA fekk ulovleg stønad. Det går ikkje fram av sakspapira kva den eksterne kvalitetssikringa går ut på, eller kven som har gjort henne. HF har bede om innsyn i henne.

Vel å merka vedgår fylkesdirektøren at han ikkje har fått nye svar frå staten etter at han i mars opplyste at grunnlaget for eit vedtak var for dårleg, men han meiner å ha «godt nok fundament i gjeldande rett til å gje ei forsvarleg tilråding. Tilbakemeldinga frå staten er såleis enno eit svar frå Nav som kom allereie tidleg i juli i fjor. Ho går enkelt og greitt ut på at Nav må orienterast om den offentlege stønaden.

Det er storleiken på den kommersielle delen av verksemda i HA som har uroa fylkesdirektøren tidlegare. No har han kome til at dette likevel ikkje er noko problem, kort sagt av di denne delen er uløyseleg knytt til dei sosiale tenestene i verksemda, kalla «ikkje-økonomisk aktivitet».

Når det gjeld sjølve plasseringa av HA, legg fylkesdirektøren til grunn at styret har vurdert henne grundig.

– Det er styret som er nærast til å vurdera kva som er det beste alternativet for både fast tilsette og tilsette i tiltak. Fylkesdirektøren legg til grunn at brukarperspektivet er grundig vurdert, heiter det i saksutgreiinga.

Uvisst i Samnanger

Samnanger kommune har enno ikkje teke stilling til søknaden, men det skjer tysdag 18. juni. I saksutgreiinga føreslår rådmannen ikkje å yta stønad til flyttinga, men i staden å starta arbeidet med å kvitta seg med aksjane i selskapet. Samnanger sin del av flyttestønaden er 0,9 millionar kroner.

Framlegget vekte ikkje stor jubel då saka vart drøfta i formannskapet 30. mai. Formannskapet utsette saka utan å gje innstilling.

Camilla Stavnes Hisdal (MDG) minte om at avgjerda i Samnanger vil få konsekvensar, sidan dei andre eigarane kan koma til å gje løyvingar på vilkår av at alle dei tre eigarane er med på spleiselaget. Ho påpeika dessutan at flyttinga til Steinsdalen kan vera positiv for samningane, sidan brukarane derfrå får kortare reiseveg til arbeidsplassen. Ho meiner at kommunane har eit samfunnsansvar for å tilby denne typen arbeidsplassar.

Samnanger nyttar for tida berre to av fire kjøpte plassar hjå HA, av di det ikkje finst fleire aktuelle brukarar. Dei to unytta plassane kostar 228.000 kroner i året. Ifylgje rådmannen kjøper kommunen også i dag plassar frå andre, og det har ikkje vore vanskeleg å få tilgang til slike.

Ordførar Karl Kollbotn (Frp) tok opp om det kan vera aktuelt å tinga om avtalane med HA for å redusera kostnadene for Samnanger.

– 900.000 er mykje pengar, men dei som har behov for tilrettelagt arbeid, fortener ein plass å gå til, sa han.

Rådet for personar med funksjonsnedsetjing i Samnanger drøfta saka 5. juni. Her deltok leiinga i HA for å orientera om verksemda. Rådet meiner at kommunen treng tilgangen på plassar, og at andre løysingar kan verta både dyrare og dårlegare. Kommunen er kanskje ikkje rusta til å gje tilbod i eigen regi. Difor bør eigarskapen halda fram, ifylgje rådet, som meiner kommunen bør kartleggja aktuelle brukarar og vurdera om staten eller kommunen har plikt til å betala for arbeidsplassane.