Lyspunkt i opprøret
Etter ein haust med mykje negativitet stod kosen i sentrum då det var julemesse i Ålvik.
Laurdag stilte ni utstillarar med heimelaga mat, dokkekle og keramikk. I kjellaren i Folkets Hus var juletreet pynta med lys, og ålvikarar og tilreisande kunne nyta kaffi og kaker frå kafeen.
Lise Dahle ville laga liv i bygda. Ingen av dei som har arrangert julemessa tidlegare, hadde planar om å gjera det i år, seier ho. Difor fekk ho med seg Hilde Reinsli Hansen og gjekk i gang med å samla utstillarar. Eigentleg var planen å arrangera messa i storsalen, men sidan det ikkje var fleire påmelde, vart det i kjellaren i staden, fortel Dahle.
– Me kom litt seint i gang. Det var ikkje med i planen at det skulle vera marknad i Strandebarm den same helga. Det førte nok til færre utstillarar, men det er god kvalitet på dei som er her, seier Dahle.
– Evig trugsel
Jenny Vikane og Astrid Elisabet Skjervheim hadde fått kaffi i koppen og eplekake med is på tallerkenen då HF trefte dei. Vikane fortel at ho har fått unnagjort dei viktigaste innkjøpa og har fått både krotekaker, moltesyltetøy og røykjelaks i posen. Skjervheim hadde berre fått tid til å kjøpa syltetøy. Dei synest messa er eit flott arrangement med mange fine varer.
Inger Marie Lilletveit og Camilla Gangdal hadde den fyrste salsbua innanfor døra. Dei hadde sydd huer med reflekstrykk og laga kakaopinnar og heimelaga drops for Ålvik arbeidsstove. Begge tykkjer det er koseleg med julemesse, og synest det var eit fint høve til å visa seg fram for sambygdingane.
Les også:
– Me likar å bu i Ålvik, men det er ikkje noko kjekt å ha det evige trugsmålet om at sosiale gode skal takast vekk, hengande over oss, seier Lilletveit.
– Held liv i bygda
Ho tenkjer på legekontoret, butikken, bassenget og skulen. Ifylgje Lilletveit er det desse tinga som held liv i bygda.
– Skulen har me endå, men kor lenge har me han? Det er ikkje så lett å få folk til å etablera seg her medan det alltid heng eit trugsmål om nedlegging. Det er litt deprimerande, seier ho.
Om skulen forsvinn, må borna bussast til Øystese. Det same må dei om bassenget vert lagt ned. Lilletveit fortel at Kvam herad får mykje gratis sidan bassengdrifta vert gjord på dugnad av Ålvik Idrettslag, med eit kommunalt driftstilskot på 250.000 kroner i året. Ifylgje Lilletveit gjev idrettslaget tilbodet til heradet, sjølv om det er heradet som er ansvarleg for symjeopplæringa. Ho seier at alle borna i Ålvik kan symja på grunn av bassenget, og meiner det vil vera eit stort tap om bassenget forsvinn.
– Kvar gong eg køyrer utover mot Øystese, ligg det steinar i vegen. Det er ikkje kjekt å senda borna den vegen til skulen eller til bading, seier ho.
– Eg er glad eg har fått borna mine gjennom systemet medan alt var oppegåande. Eg håpar det skal halda fram med å vera eit oppegåande tilbod her. Det er ikkje så mange som bur her, men dei som bur her, er fine folk, seier Gangdal.
– Andre verdiar
Ho forstår at jobben til rådmannen er å setja opp reknestykka i eit budsjett, og at utkantane kan koma dårleg ut or dei fordi det finst få innbyggjarar å fordela kostnadene på.
Gangdal seier ho ikkje er så redd for sjølve forslaga om kutt. Sidan politikarane ser at det finst andre faktorar i reknestykka, til dømes avstand og skredfare, endar dei sjeldan som vedtak, påpeikar ho. Likevel synest ho dei tilbakevendande kuttdebattane er uheldige.
– Det er dårleg reklame for bygda, seier ho.
Lilletveit seier at det finst andre verdiar enn kroner og øre. Det er bra at politikarane er menneske, seier ho.
Ifylgje Lilletveit er det verre for dei eldste i bygda. Dei får gjerne berre med seg det folk fortel dei, og då får dei berre vita om det negative, seier ho. Medan dei som er yngre, får med seg til dømes diskusjonar og informasjon i sosiale medium, og får eit meir nyansert bilete, seier ho.
Medan HF snakka med Lilletveit og Gangdal, kom også Gunn Marie Aalvik og slutta seg til samtalen. Ho er oppteken av at det skjer mange positive ting i Ålvik. Mellom anna trekkjer ho fram frisbeegolfbanen og at det finst arbeid å få.
– Glade me slepp
Alle dei negative sakene har påverka stemninga i Ålvik, men Lilletveit vil ikkje skildra henne som negativ.
– Det er ei mobiliseringsstemning, og kanskje litt sinne, ja, litt opprør, seier Lilletveit.
– Samstundes nyttar me dei tinga som er positive. Frisbeegolfbanen er blitt ein samlingsplass der ein ikkje tenkjer på negative ting og berre kosar seg, seier Gangdal.
– Viss de fekk vera politikar for ein dag og fekk bestemma kvar det skal kuttast, kvar ville de kutta?
– Det skal me vera glade for at me slepp å gjera, seier Lilletveit.
– Eg trur ikkje politikarane har nokon enkel jobb, seier Gangdal.
Lilletveit synest det høyrest feil ut å leggja ned ein skule fordi det er billegare å bussa borna til skulen, sidan pengane kan hentast frå ei anna lommebok.
– Det er frykteleg vanskeleg å setja ting opp mot kvarandre. Det du gjev til nokon, tek du frå andre, seier ho.
Sjå fleire bilete frå messa:
Les også:
