Køyrer jorda rundt i veteranbil

Ekteparet gjennomfører den lange køyreturen med stil. Doningen deira er ein Mercedes-Benz 220S frå 1957. Då dei først var på Vestlandet, var det naturleg å vitja Tom Christian Vikør. Han kjem frå ein familie med fleire medlemer som er særs interesserte i klassiske Mercedes-bilar.

228.000 kilometer

Reisa starta 4. august i 2014. Om ein ser bort frå ein koronapause frå mars 2020 til februar, har ekteparet vore på reise heile tida.

Turen har gått på kryss og tvers gjennom USA, Canada, Mellom- og Sør-Amerika og store delar av Europa. Då dei kom til Norheimsund, hadde dei køyrt 228.000 kilometer.

Frå Norheimsund går ferda vidare opp til Nord-Noreg og ned att gjennom Finland og Baltikum.

Når ekteparet er ferdig med Europa, er planen å køyra Afrika på langs.

Dei aller fleste overnattingane har vore i ei såkalla teltvogn. Unntaket er dagar med svært dårleg vêr.

– Sidan me byrja reisa att i februar, har me overnatta 20 netter andre stader enn i teltet, fortel Fred.

Ekteparet er usikre på når dei returnerer til New Zealand.

– Me skal reisa så lenge helsa tillèt det, seier Fred.

– Behageleg å køyra

Sjølv om bilen er gamal, er det ikkje noko å seia på køyrekomforten.

– Å køyra denne bilen er nesten som å køyra ein moderne bil, sjølv om den ikkje har all den moderne teknologien, seier Fred.

Til no har bilen tolt turen godt.

– Desse bilane er svært solide, og me har hatt få problem. Bakakslingen har fuska litt, men det er ikkje anna å venta sidan bilen er tungt lasta og dreg ei teltvogn, seier Fred.

Sidan det kan ta tid å få sendt delar verda rundt, har ekteparet eit lager med slitasjeutsette delar i bagasjerommet.

– Eit vanleg liv

Ekteparet hevdar kvardagane deira ikkje er så ulike kvardagane til folk flest.

– Køyringa fyller ein vanleg arbeidsdag. Me byrjar turane om lag klokka ni om morgonen og er framme i firetida. Livet vårt er om lag som livet til alle andre, bortsett frå at me bur i telt, seier Fred.

Teltvogna inneheld alt utstyret paret treng for å laga mat. Fred fortel at det ikkje er så dyrt som ein skulle tru å leva eit omreisande liv.

– Me kjøper mat på daglegvarebutikkar og lagar maten i vogna. Livet på tur kostar ikkje mykje meir enn livet hadde kosta om me budde i eit hus. Pensjonen dekkjer kostnadene våre.

– Kjennest det trygt å køyra verda rundt i ein verdfull bil?

– Til no har me aldri kjent oss utrygge. Mange tenkjer kanskje på land som Mexico og Colombia som farlege på grunn av narkotikakartella. Kartella brukar mest tid på å kriga med kvarandre, og folk flest i Mexico og Colombia er svært trivelege og gjestfrie. Dessutan trur eg ikkje ein klassisk bil er særleg interessant for biltjuvar.

Frykta livet som pensjonist

Ekteparet Smiths er frå Nederland, men flytta til New Zealand på 1980-talet. Fred, som er ingeniør, har alltid reist mykje i jobben. Han skjøna tidleg at livet som pensjonist kunne verta keisamt. Ideen om å reisa på langtur fekk han etter å ha lese ein artikkel i det britiske bilmagasinet «Classic and Sports Car».

– Artikkelen handla om kva ein kan gjera med klassiske bilar. Eit av forslaga var å køyra frå kyst til kyst i USA og ta bilete framfor Det kvite hus. Artikkelen gav meg ideen om å leggja ut på langtur, fortel han.

Ekteparet har tre vaksne born.

– Takk vere moderne teknologi er det lett å halda kontakten over lange avstandar. I tillegg til koronapausen har me vore nokre få turar til New Zealand. Me prøver å reisa heim så lite som mogleg. Når me gjer det, er det fordi borna våre ber oss koma, fortel Fred.

– Eg er imponert

Arvid Ove Vikør fortel at det var mercedesklubben Stjernevognen som føreslo at «jordomkøyrarane» skulle leggja inn ein stopp hjå Mercedes-entusiastane i Norheimsund.

– Me skal eta saman, prata og fortelja dei litt om Kvam. Så hadde me tenkt å ta dei med opp til Steinsdalsfossen, fortel Vikør.

Han er imponert over det ekteparet har gjort.

– Det dei held på med, er nesten ikkje til å tru, seier han.

– Freistar det å prøva noko liknande?

– Nei, det er eg ikkje tolmodig nok til. Me har tenkt oss ein tur til Sør-Sverige før hausten er omme. Det vert den lengste turen me prøver oss på i år.