Kommunane kan bli leiande i norsk klimaarbeid

Klimaendringar og nedbygging av natur er globale truslar, men ein treng ikkje nødvendigvis å tenkje globalt eller nasjonalt når ein skal finne løysingar. Mykje kan også gjerast lokalt, ifølgje forskar.

– Problemet i ein del kommunar er at dei har litt for lite kapasitet til å rekke alle oppgåvene dei skal gjere. Difor blir det ofte for lite kontinuitet og kapasitet til å følgje noko opp.

Det seier stipendiat Marie Koksvik Thorsen ved Noregs arktiske universitet (UiT) til Nynorsk pressekontor. Ho har studert korleis fem norske kommunar og Longyearbyen har jobba med problemstillingar knytt til klimaarbeid.

Samarbeidsnettverk

– Noko av det eg ser på er korleis kommunane jobbar saman i nettverk med problemstillingane. Spørsmålet er om små kommunar kan utvide kapasiteten sin på klimaarbeid gjennom nettverk, seier Thorsen.

Svaret på det vil i mange tilfelle vere ja. Stipendiaten peikar på at slike nettverk særleg kan vere ein fordel for små kommunar.

– Den minste kommunen eg har sett på er Flakstad i Lofoten med om lag 1.200 innbyggjarar. Dei har lite eigne ressursar, men jobbar godt saman med andre Lofot-kommunar.

Ho peikar likevel på at nettverk ikkje er heile løysinga.

– Det krev ressursar og kapasitet, så ein må vere dedikert til arbeidet om det skal fungere.

Viktig med vilje

Thorsen trekker òg fram kor viktig det er at klimaplanane har ei solid forankring.

– Det hjelper lite med ei eldsjel dersom arbeidet med klimaomstilling ikkje er forankra i leiinga. Ein må ha gjennomslag, både i den administrative leiinga, blant politikarar og i kommunestyret, seier ho.

Igjen trekker ho fram Flakstad som eit døme.

– Det verkar som klimaarbeidet der er godt forankra både i administrasjonen og den politisk leiinga. Dei har bestemt seg for at dette er noko dei skal satse på.

Tydelegare føringar

På spørsmål om kva staten kan gjere for å hjelpe kommunane i arbeidet, svarer Thorsen at dei fleste kommunar truleg ville etterlyst meir økonomiske midlar. Det er likevel eit anna sentralt element ho sjølv trekkjer fram.

– Det har vore lite tydelege føringar frå staten. Til no har det vore veldig opp til kvar enkelt kommune. Det har kanskje ikkje vore så enkelt for alle å vite korleis dei kan jobbe med desse problemstillingane. Å nå berekraftsmåla er langsiktig arbeid og blir nok ofte nedprioritert til fordel for andre viktige oppgåver som skule og eldreomsorg, avsluttar stipendiaten.

(©NPK)