Kjæte med væte

Styreleiar i Norheimsund Næringslag, Jahn Tolo, fortel at julegateopninga er meir enn ei høgtidsglede.

– Målet vårt er å markera starten på desember med ei tradisjonsrik og familievenleg hending. Dette er ei flott oppleving for både store og små, og eit samarbeid mellom næringslaget, fotballgruppa og skulemusikken, seier han.

Tradisjonsprega program

Arrangementet i Norheimsund, som i år vart av det klissvåte slaget i høljeregnet sundag ettermiddag, fylgjer eit velkjent mønster med aktivitetar som har gledd generasjonar.

– Fakkeltoget frå kyrkja til kaien, tenninga av julegrana og song og dans rundt treet er faste innslag. For dei minste er det kanskje utdelinga av godteposar frå nissen som er høgdepunktet, seier Tolo.

Bak suksessen ligg mange timar med planlegging og dugnad.

– Det er ikkje lett å seia nøyaktig kor mykje tid me brukar, men me ligg på 100–150 dugnadstimar, seier Tolo.

Arbeidet er delt mellom fleire aktørar: Skulemusikken står for musikk og servering av gløgg og peparkaker, medan fotballgruppa tek seg av faklar, godteposar og julegrana på kaien. Næringslaget tek ansvar for julelys i sentrum.

– Julegateopninga er ikkje berre starten på desember, men også starten på juleshopping og andre juleaktivitetar. Ho gjev folk høve til å samla seg og dela ei hyggjeleg oppleving, seier Tolo.

Fellesskap til glede

For han er det spesielt éin ting som gjer julegateopninga unik: fellesskapen ho skapar. Arrangementet betyr mykje for lokalsamfunnet, meiner han.

– Målet er å skapa noko som bidreg til samhald og glede for alle som deltek. Det er fantastisk å sjå korleis arrangementet samlar folk. Her møtest naboar, born spring rundt og kosar seg, og folk får oppleva stemninga av advent og jul på sitt beste, seier Tolo.

Særleg gleda til borna gjev arrangementet ein eigen sjarm, påpeikar han.

– Å sjå kor glade dei er når dei syng rundt treet og får godteposar, er utan tvil mitt høgdepunkt, seier Tolo.

Olav Skeie Lid vikarierte som dirigent for skulemusikklaget i år.

– Dette er tradisjon. Skulemusikken har spela her i over femti år, og sjølv om dombjøller og hestar er borte, er det framleis like kjekt, seier han.

Dirigenten, som i same slengen var forsongar med kraftfull røyst, gler seg over frammøtet.

– Det er imponerande at så mange kjem. Alt i alt er det slik det skal vera.

Du kan sjå ein video frå markeringane i Norheimsund og Øystese her:

Nissar både her og der

Også i Øystese, Ålvik og Tørvikbygd vart det sundag skipa til markeringar av at adventstida er komen.

Julegateopninga i regi av kvinne- og familielaget i Tørvikbygd samla kring åtti i det elendige vêret. Dei fekk julekjeks, klementinar, kaffi, varm saft og besøk av nissen ved barnehagen, opplyser Christine Nernes.

I Ålvik vart lysmessa fylgd av fakkeltog til adventskafé på Kafé Kraftstasjonen på Torget, opplyser Elma Montoya til HF. Der spela skulemusikklaget, med litt vaksenbistand frå musikklaget, under leiing av Inger Johanne Furu. Foreldre stilte opp med bakverk og graut, som saman med sal av lodd vart til inntekt for ein workshop med Brassa Jass i januar.

Det må ha vore ein travel kveld med oppgåvefordeling på Nordpolen, for nissen med godteposane dukka opp i industribygda òg.

Siriann Lillevik starta feiringa i Øystese.

– Eg må berre seia at sjølv om tradisjonen er at det er dårleg vêr, er eg imponert over oppmøtet, sa ho.

Ingunn Hildonen Teigland tala om juletradisjonen «Askepott». Ho bad om handsopprekking for både kor mange som pleier å sjå den austtysk-tsjekkoslovakiske filmen, og kor mange foreldre som tvingar borna til å sjå han. Det var ikkje mange som rekte opp handa då ho spurde kor mange som er forelska i prinsen.

– Mange her er gode til å lyga, konkluderte talaren.

Teigland poengterte at det som er bra med filmen, er at Askepott står opp for seg sjølv. Ho er oppteken av å vera snill med dyra og gå på jakt, og held på med sine eigne greier i tillegg til å vera snill med andre.

– Det er inspirasjon me kan ta med oss inn i jula. Det er fint å surra på med sitt, men også å vera med familie, vener og kjende og gjera dei same tinga år etter år, sa Teigland.

Ho avrunda med å læra forsamlinga å seia «god jul» på tsjekkisk.

Du kan sjå fleire bilete frå markeringane her:

Tre av journalistane som har medverka til artikkelen, er mediefagelevar på Framnes Kristne Vidaregåande Skule. Red.