Leiar: Klaus Rasmussen i Naturvernforbundet (t.v) meiner politikarane i Kvam bommar på ei rekkje punkt i framlegget til kommuneplan. Her er han i Fitjadalen saman med Leiv Sandven. Arkivfoto: Sigbjørn Linga

Innspel til kommuneplanen: Naturvernforbundet meiner lista ligg altfor høgt

Naturvernforbundet i Kvam kritiserer både planprosessen og sjølve kommuneplanen på ei rekkje punkt.

I den ni sider lange fråsegna til planframlegget uttrykkjer forbundet motstand mot ei rekkje av dei politiske tilrådde tiltaka:

• Forbundet seier nei til akvakulturområdet sør for Kvamsøy. Området meiner framlegget er i strid med natur- og friluftsinteresser og øydeleggjande for villfisken. Også utvidinga ved Saltkjelen ved Vangdalsberget får kritikk.

• Forbundet meiner det ikkje finst gode grunnar til å vidareføra næringsområdet på Neshalvøya, som i si tid var tiltenkt eit nytt verft tilknytt Fjellstrand AS. Området har store natur- og kulturverdiar, skriv naturvernarane.

• Forbundet seier nei til lenging av fjellvegen i Ålvik, som ifølgje fråsegna vil gjera inngrepet grovare og større.

• Forbundet seier nei til utfylling på Kaldestad i Norheimsund.

• Forbundet seier nei til utviding av næringsområdet N24 på Ljones.

• Forbundet seier nei til akvakultur i sjøen i Ljonesvågen. Plasseringa av det planlagde, landbaserte anlegget burde vore vurdert på nytt, med Ålvik som eit nemnt alternativ. Om det likevel hamnar i Ljonesvågen, må det ikkje råka ålegrasenger og blautbotnområde. Eit område på dyrka mark mellom bekken på Ljones og fylkesvegen bør strykast, heiter det.

– Ikkje berekraftig

Når det gjeld fiskeoppdrett, meiner forbundet at det ikkje er berekraftig å auka produksjonen med dagens teknologi. Likevel legg planen opp til ei dobling av akvakulturareala, ifølgje forbundet mykje i tråd med innspel i ein rapport om arealutviding som vart tinga av Lingalaks AS.

– Det er ikkje naturleg å leggja ut nye område før det er laga ein overordna plan for heile Hardangerfjorden. Fram til planen er laga, må Kvam retta seg etter den nyleg vedtekne arealbruken i den regionale kystsoneplanen for Sunnhordland og Hardanger, skriv forbundet, som etterlyser føre var-prinsippet i forvaltinga.

Forbundet saknar ei kartlegging av habitata til og tiltak for sjøaure i hardangerelvane. Det føreslår eit eige krav om å ta særleg omsyn til kultur- og naturlandskap ved elvar, bekkar, vatn og sjø. Forbundet meiner det må vera ei rein forgløyming at dokumentet frå Rådgivende biologer ikkje er nemnd i planutkastet.

– Rapporten er like viktig for naturmangfald og miljøvern som rapportane om oppdrettsnæringa er for næringa, skriv forbundet.

Artikkelen held fram under annonsen.

– For optimistisk

Naturvernforbundet meiner Kvam herad er for optimistisk i spådomane om folketal, som legg føringar for planen. Kommuneplanen legg opp til ein folketalsvekst på 1.500 innbyggjar innan 2030.

– Eit altfor høgt tal, skriv forbundet, og konkluderer med at optimismen legg til rette for urimeleg omfattande omdisponering av jord til bustader og anna.

Kvam herad bør nøya seg med å lytta til Statistisk sentralbyrå, som spår 9.035 innbyggjarar i 2040. Då vil ein trenga kring fire hundre nye bueiningar, medan planframlegget føreset åtte hundre. Forbundet minner om at folketalet har vore stabilt sidan 1995.

Kring tre hundre mål matjord er føreslege nedbygde i planframlegget. Forbundet meiner jordbruksverdiane er for dårleg vurderte.

– Det er utbyggjaren sin trong for areal som vert sett fyrst og vinn, skriv forbundet, som meiner all matjord som vert teken til andre føremål, må erstattast.

Til dømes omdisponeringa av dyrka mark på Skarpen aust for Øystese og Ljonesvågen er for dårleg vurdert jordbruksfagleg, heiter det i fråsegna.

Krev klarare føringar

Planframlegget innfører bruk av funksjonell strandsone, som inneber at byggjegrensa langs sjøen varierer etter kva som finst av landskap og bygg. Forbundet spør seg kva dei folkevalde meiner når dei vil tillata ei «naturleg utvikling» av bygg.

– Det er minst like naturleg å ha strenge reglar i strandsona. Det sikrar ålmenta betre tilgang, skriv forbundet, som etterlyser dei strokne grønstrukturane.

Ikkje minst bør det grøne området på strekkja Holmsund–Lundhaug henga saman, og strekkja Bakka–Bru bør få eit samanhengande grøntområde, skriv forbundet.

Politikarane ynskjer å godta ei «naturleg utvikling» av hytter i landbruks-, natur- og friluftsområde. Forbundet undrar kva som er meint med omgrepet. I stølsområde vil dei folkevalde tillata «mindre på- og ombygging». Forbundet krev mindre vage formuleringar.

Mjuke trafikantar

Naturvernforbundet ynskjer meir offensive føresegner for å leggja til retta for lågare utslepp og fleire mjuke trafikantar. Snarvegar for gåande og syklande og krav om sykkelparkeringsplassar vert nemnde som mogeleg tiltak.

Sykkelparkeringsplassar under tak og med lade- og låsemogelegheit nær inngangen til bygg kan oppmuntra fleire til å sykla.

– Det skal vera meir lettvint å bruka sykkel enn å bruka bil, skriv leiar Klaus Rasmussen og skrivar Oddvar Soldal i Naturvernforbundet.

Prosesskritikk

Rådmannen la fram planen til politisk handsaming tidleg i fjor haust, men dei folkevalde sende planen i retur saman med ei rekkje føringar og to politikarar som skulle delta i endringa av planen. Framgangsmåten får sterk kritikk av Naturvernforbundet, som meiner arbeidsgruppa lét dei som ropa høgast, koma til orde i vinter og vår. Fleire private aktørar fekk delta personleg og koma med innspel i møta, medan forbundet fekk til svar at det var rettast å venta med innspel til høyringa.

– Vanleg norsk forvaltingsskikk er at kommuneadministrasjonen med sin faglege bakgrunn presenterer ein plan. Denne kan politikarane senda på høyring til alle innbyggjarane eller senda i retur. Framgangsmåten i Kvam er ikkje tufta på tydelege demokratiske prinsipp, skriv forbundet.

Forbundet meiner Kvam herad bør endra rutinane og automatisk ta omsyn til innspel i pågåande reguleringsarbeid i kommuneplanen, og minner om at forbundet til dømes har sendt ein omfattande protest mot utbyggingsplanane på Laupsa.

Forbundet meiner planprosessen har vore både altfor lang og uklar, og etterlyser tydelege tidsfristar.