Forskarar testa «pulsklokke» på oppdrettslaks
Dei siste åra har det skjedd ei rask utvikling av avanserte biologgarar, som kan opererast inn i oppdrettsfisken. Målet er å følgje med på temperatur, djupne og hjartefrekvensen til fisken.
– Fisken kan difor svømme fritt rundt i lengre periodar, medan vi får samla inn unike data som speglar opplevingane og miljøet til fisken, seier forskar Malthe Hvas, til Havforskingsinstituttet.
Hvas og kollegaene følgjer spesielt med på hjartefrekvensen til fisken, fordi den kan fortelje om aktivitetsnivået og energiforbruket til fisken, og om stressande opplevingar. Hjartefrekvensen kan dei bruke som ein indikator på korleis laksen har det.
I ein studie publisert i tidsskrifta Aquaculture og Journal of Fish Biology, har forskarane undersøkt hjartefrekvensen til laksen i forskjellige situasjonar. I den første undersøkinga testa dei hjartefrekvensen når laks vart halde innandørs i kar i 13 veker. Det gjekk om lag to veker frå laksen fekk operert inn brikkene, til hjartefrekvensen om natta og tidleg om morgonen hadde stabilisert seg. Ein observerte òg stor skilnad på hjartefrekvensen om natta og dagen.
Fiskane vart òg utsette for trengingsstress i 30 minutt. Det blir oppdrettslaks til vanleg utsett for når han blir transportert, lusebehandla og utsett for andre operasjonar. Dette stresset fekk pulsen til å auke til 60 slag i minuttet, og pulsen var høgare enn normalt i opp til 24 timar.
I den andre studien undersøkte forskarane korleis brikkene påverka svømmekapasiteten til fisken. Resultatet viste at kapasiteten ikkje vart påverka av brikkene.
