– Dette er mangfald, og det er me stolte av

Det sa Odd Valland Bovim (MDG) då han heldt appell i Øysteseparken i samband med pridemarkeringa laurdag. Bovim var ein av fleire som tala om kor viktig det er at alle vert aksepterte og respekterte for hen dei er. Han trekte fleire parallellar mellom pride og andre kampdagar i norsk historie, som 1. mai og 17. mai.

Marsjerte for mangfald

– Mange vil seia at tema som demokrati, menneskerettar, løn, pensjon og rettar i arbeidslivet er noko me tek som ei sjølvfylgje. Det som er temaet på kampdagen til pride, er eigentleg noko som bør vera ei endå større sjølvfylgje: At alle skal ha rett til å vera den dei er, og at alle skal ha aksept for den dei er, sa Bovim.

Den grøne politikaren, som i høve markeringa var kledd i ei rosa trøye, sa at han trur at mange er glade for at dei som kjempa mot demokrati, sjølvstendestyre og arbeidarane sin rett til løn og pensjon, tapa.

– På same måte trur eg at ein i framtida vil tenkja at det er heilt greitt at folk som meinte at homofile skulle koma seg tilbake til skapet, og at kvinner som er fødde i ein mannskropp, skulle omtalast som menn, tapa kampen mot aksept for desse gruppene, og at det i framtida vil vera like naturleg at ein er den ein er, også om ein er annleis enn mange andre. Det feirar me.

Mangfald, toleranse og utvikling

Bovim var den siste av fleire som hadde innslag før paraden tok til. Dei to andre som heldt appellar, var An Riemslag og Tonje Havstad. Fyrstnemnde tala om mangfaldet i Kvam, om menn og kvinner, jenter og gutar, «gutejenter» og «jentete gutar».

– Også dette er mangfald, og me er stolte av det, sa Riemslag.

Havstad fortalde om hennar to tilstandar – den eine om vegen frå å vera skeiv til å vera transperson, og då tilstanden gjekk frå å vera ein sjukdom til at ho fekk den medisinske tilstanden kjønnsinkongruent. Den andre tilstanden er at ho er galen etter trebåtar.

– Det trur eg ikkje det finst nokon medisin for.

Båtinteressa førte Havstad til Kvam og Hardanger fartøyvernsenter. Ifylgje henne er fartøyvernsenteret eit godt døme på ein stad der folk kan vera seg sjølve, der ein kan vera snål på kvar sin måte og tolererer kvar sine ulikskapar, utan å gjera så mykje ut av det.

– Saman kan me læra å utvikla kvarandre og utfordra nokre av rammene rundt tankane om kva ei kvinne og ein mann skal vera, sa Havstad.

Ho oppmoda dei frammøtte om å lata born og unge få utvikla seg og få rettleiing i det som ifylgje henne verkeleg er viktig – å skaffa seg kunnskap dei kan leva godt av, å velja ein kjærast som er god mot dei, uavhengig av kjønn, og å leva i tråd med det dei ynskjer.

– Om samfunnet er vidt nok til å famna om alle, og tillata at folk er seg sjølve, kan ein bruka mindre tid på tenkja på seg sjølv, meir tid på å læra og meir tid på å vera gode, samfunnsnyttige folk, avslutta ho.

Andre som bidrog, var Bjørner Hamre på fele, operasongar Sawako Kayaki, som hadde med seg Quentin Mourier på synthesizer, og dragartistane Jaran Skardal frå Harstad, som Monetta Leone, og Dany Bergmann, som Devina, frå Tyskland. Konferansier var Hans Petter Andersen.

– Kjekt når mange er med

Tre av dei som deltok på arrangementet, var Milla Sofie Dagsvik Augestad, Jessica Pettersen Lothe og Linn Mengfang Øvrevik. Dei hadde med seg eit stort prideflagg som dei skulle bera i paraden. Blant jentene gjekk det igjen at årsaka til at dei var til stades, var at det både er moro å delta på eit slikt arrangement, i tillegg til at det er viktig.

– Og så er det kjekt når mange andre stiller opp, seier Augestad.

Det fargerike toget marsjerte frå Øysteseparken, opp mot Mikkjelsflaten og vidare forbi barneskulen, før det svinga seg opp mot brua og idrettshallen. Fotballcupen som fann stad same helg, førte truleg til at dei marsjerande fekk ekstra tilskodarar som fylgde med på hendinga. Mange stoppa, fotograferte og vinka til dei. Då toget var attende i Øysteseparken, vart arrangementet runda av med eit ekstra innslag av Monetta Leone og to songar av Solveig Furu. På kvelden heldt festen fram med fargerikt prideshow og DJ i Skummesalen.