– Det var godt å koma heim att

Turen til Peru og Chile vart ikkje heilt som planlagd for Linda Merete Fosso frå Øystese.

Fosso studerer på NLA Sandviken. I slutten av februar reiste ho, 13 medstudentar studentar og to lærarar på studietur til Peru. Studieturen skulle etter planen vera ferdig måndag 30. mars. Då skulle Fosso og to andre på ei veke ferie til Chile.

Slik gjekk det ikkje. To veker inn i ferien slo koronapandemien til og styresmaktene i Peru innførte strenge tiltak for å hindra smittespreiing. Alle utanlandske turistar vart sette i karantene. Fosso og hennar reisefølgje vart innlosjerte på hotell i hovudstaden Lima. Ifølgje Fosso fekk dei berre lov til å gå ut på for å kjøpa mat, gå til lege eller gå på apotek. Etter klokka 20.00 var det portforbod, og dei vart truga med fleire år i fengsel om dei braut reglane.

Først tidleg denne veka løyste situasjonen seg og dei fekk plass på eit fly attende til Europa. Tysdag landa dei i Amsterdam, og onsdag ettermiddag var Fosso attende i leilegheita i Bergen.

– Det var godt å koma heim. No skal eg og ho eg deler leilegheit med, kosa oss og laga taco, fortalde Fosso då HF snakka med henne kort tid etter at ho var komen inn døra.

– Det byrja bra

Fosso fortel at dei to første vekene av turen gjekk etter planen. Mot slutten av opphaldet skulle studentane vitja både Amazonas og ruinane i Machu Picchu. Dette vart det ikkje noko av.

Fosso fortel at den første tida i husarrest på hotellet budde dei på eit hotell utan eit uteområde. Etter kvart fekk dei flytta til eit anna hotell som hadde både uteområde og badebasseng.

– På det første hotellet brukte me mykje tid på kortspel. Me hadde ikkje så mykje anna å gjera. Etter at me bytte hotell, vart det betre. Me brukte tida til å bada, sola oss og sjå på fjernsyn. Når eg ser attende på turen, hadde me det ikkje så verst. Eg er glad for at eg reiste. Me opplevde mykje på dei to første vekene, seier ho.

Sjølv om koronaviruset var kjent før dei reiste, seier Fosso at dei aldri vurderte å ikkje reisa.

– Me hadde ikkje sett for oss at det skulle verta så gale, fortel ho.

– Alt var usikkert

Fosso fortel at det verste med å sitja i koronakarantene i eit framand land var at alt var så usikkert. Fleire gonger fekk dei beskjed om at dei snart kunne reisa, utan at det vart noko av. Tysdag såg det også ei stund ut til at heimreisa skulle gå i vasken.

– Me vart frakta til ein militærbase saman med ei rekkje utanlandske turistar. Der hadde dei lister over kven som skulle vera med på flyet. Det viste seg at dei ikkje fann våre namn på listene. Heldigvis ordna det seg likevel, og me fekk plass på eit fly til Nederland. Eg var ganske letta då flyet endeleg tok av og me var på veg heim, fortel ho.

Fosso fortel at hardt arbeid frå lærarane og skulen var årsaka til at ting til slutt ordna seg. Utanriksdepartementet høyrde dei lite frå.

– Eg er sikker på at UD jobba med saka, men det merka ikkje me mykje til. Dei gongane me fekk informasjon frå UD, var det gjerne informasjon me allereie hadde fått andre stader. Eg reknar med UD hadde mykje å gjera, seier ho.