Det går opp og ned for «AK» på Sydpolen

Etter ei veke på poltur melde Teigland at ekspedisjonslivet går opp og ned. Etter to veker sa han at han hadde starta på ein slags innspurt, men at han ikkje såg målet endå.

Hardhausen frå Øystese er på dag 17 av turen. Han har vore gjennom tunge dagar med motvind og iskrystallar i lufta, som festar seg som ei maske han må riva av, og betre dagar der det nesten er glid i snøen.

Dette melder han sjølv gjennom lydklipp på nettstaden som fylgjer reisa.

— Mørke tankar

Kvar dag spenner han på seg skia klokka 8, og deler dagane i sju økter på 85 minutt. Den sjuande dagen var ein «møkkadag», sa han i lydklippet. Han måtte gå med fiskebein på flat bakke, og motvinden gjorde at pulken kjendest som han var 120 kilo tung. Vinden herja med teltet og gjorde det vanskeleg å sova. I tillegg måtte han gjera tiltak for å spara på forsyningane.

– Då kjem det mørke tankar. Ein føler seg liten, teit og stygg og har berre lyst heim. Eg håpar det klarnar i skallen til i morgon. Eg må finna nokre mentale vindauge og opna opp, sa han i lydklippet.

To dagar seinare, på den niande dagen, skildra Teigland ein motivasjonskamp. Då han gjekk ut av teltet, fekk han vinden rett i andletet. Han skildra isen som eit rasande, frodande og uregjerleg beist. Det er tøft å sjå på og tøft å gå mot, sa han. Han fortalde om vesletærne som hadde mista både negler og skinn. På kvelden den tiande dagen, medan andre såg «Kvelden før kvelden», sat «AK» i teltet og klipte hol i skiskorne.

Det fekk han att for på julaftan, då beina kjendest betre og sikta var god. Etter eit mislukka forsøk med lydbok fann polfararen ut at det var lettare å gå til musikk. Han fortel i lydklippet at han stod på isen og grein til «You're The Voice» av John Farnham, fordi det var så fint.

– Håpar dei tek feil

I juledagane har Teigland, ifylgje sine eigne lydoppdateringar, kjempa så godt han kunne. Fuelstasjonen ved Thiels passerte han utan å stoppa og fylla på. Han har blitt avhengig av musikken, og fortel at han held rask takt for å få fart på pulken. Gangtakta skildrar han som takta til «Immigrant Song» av Led Zeppelin.

På den 14. dagen skildra han draumeforhold. Det var så varmt at det nesten var glid i snøen, og det er ganske sjeldan, sa han. I oppsummeringa frå dagen fortalde han at han hadde 457 kilometer igjen til målet, som han håpa å nå i løpet av dei neste åtte–ni dagane.

Også den 16. dagen var tung. «AK» fortalde om føtene som nesten ikkje hadde skinn igjen, og at han dagen etter skulle gå inn i det partiet som har mest skavlar. Vêrmeldinga var dårleg.

– Eg håpar dei tek feil. Eg hiv meg frå skavl til skavl og håpar skia og kroppen held. Men då må eg ha sikt, sa han.

God start

Laurdag 14. desember, klokka 12 norsk tid, tok han dei fyrste stavtaka på vegen mot sør frå Hercules Inlet til polpunktet. Vegen dit er 1.130 kilometer lang. På den fyrste dagen gjekk han 40,9 kilometer, og han var ved godt mot.

Det melde Rune Mo-Bjørkelund, som fungerer som kommunikasjonsansvarleg for «AK».

Målet er å slå franske Vincent Colliard, som gjekk ruta på 22 dagar, 6 timar og 8 minutt i januar. Det føreset at kvemmingen i snitt legg bak seg 53,8 kilometer per dag.

Etter seg halar «AK» ein pulk som så langt veg 55 kilo.

På eit lydopptak etter den fyrste dagen på ski fortalde eventyraren at dagen opp brattene i brefallet nær startpunktet gjekk fint. Undervegs var han tyrst og tenkte mellom anna på Bjørn Øyri, som skal ha drukke 12 liter vatn ein gong han deltok i Hardinglaup.

Kraftig vind

Etter ein start med fint vêr melde «AK» om ganske kraftig vind og tyngre forhold. Framføre seg hadde han eit par tusen høgdemeter.

– Eg føler meg piska som eit «bikkjeskinn» her. Det er som ei løve som pustar meg i nakken, sa han på lydopptak på dag fire av ekspedisjonen.

På dag seks melde han om nysnø, noko som gjorde skigåinga vesentleg tyngre.

På dag sju av sørpolsekspedisjonen fekk HF oppdatering frå Mo-Bjørkelund. Han siterte ei melding han fekk frå polfararen på dag seks av ekspedisjonen:

– I dag var isen som eit frose, stormfullt hav. Det bølgjar og er totalt opprive. Eg har kjempa meg gjennom utan sikt.

I meldinga fortalde han at han hadde gått nesten fem mil i løpet av rundt ti timar den dagen.

Trass ymse utfordringar ligg Teigland an til å slå rekorden til Sydpolen.