Nytt lokale for gamle gjenstandar

Han fortel at det byrja som ein hobby, men at bedrifta har vorte meir seriøs – ikkje minst no som han har installert seg i eit større lokale. Den nye butikken opna dørene i midten av juni, etter fleire månader med pakking, flytting og måling. Mo fylte om lag 150 banankassar med gamle ting som skulle fraktast frå det eine bygget til det andre.

– Det var ein god jobb! Så måtte eg sortera og få alt på plass igjen. Det er mange ting å flytta, seier han.

Arva frå far

Facinasjonen for antikvitetar har alltid vore der.

– Far min var interessert og brukte å ta meg med på auksjonar då eg var liten, fortel han.

Slik har det halde fram, og hobbyen utvikla seg spesielt i vaksen alder. Til slutt hopa det seg opp med allslags gjenstandar i heimen. Då fann Mo ut at dersom han skulle ta inn noko nytt, måtte han ta ut noko anna.

– Nokre ting må eg ta fleire rundar med meg sjølv før eg klarar å kvitta meg med, vedgår han.

Samlaren understrekar at han har vorte flinkare med åra, men han er svak for rosemåla objekt frå distriktet. Også myntar og lokale kunstverk er spanande.

– Det er litt artig når kunstnarane kjem frå bygda. Nokre hugsar eg frå då eg var liten, fortel Mo.

Ikkje bruk og kast

Ifølgje Mo er han ikkje den einaste samlaren i Kvam. Det finst framleis ein liten gjeng som tek vare på både myntar og frimerke av alle slag. Nokre samlar på eit bestemt sølvmønster. Andre kjem innom butikken i håp om å erstatta eit gamalt glas som er knust.

– Når det gjeld antikvitetar, er det litt aktivitet, men langt frå så mykje som på 1980-talet, meiner Mo.

På den tida skulle alle ha luta kommode, ei kiste og ein rokk. Mo fortel at andre ting er i vinden i dag. Retro er populært. Samlaren tykkjer det vert laga mykje tøft med stilig design også no til dags. Han har inntrykk av at mange har fokus på å fiksa og ta vare på ting, trass i at me lever i eit såkalla «bruk-og-kast-samfunn».

– Det er bra med ein slik mentalitet. Men eg er usikker på om det gjeld fleirtalet. Gjenbruk får i alle fall mykje merksemd i media, seier Mo.

Les også:

Moderne og gamalt

Butikkeigaren fortel at han var på besøk i eit funkishus for litt sidan. I stova stod det eit trekvitt bord frå 1700-talet.

– Det passa ufatteleg godt inn med resten av heimen. Eit rosemåla skap hadde ikkje gjort seg like godt der, seier Mo.

Han innrømmer at interiør, stil og møblering ikkje er hans sterkaste sider. Men ifølgje han er det mogleg å få det meste til å passa inn dersom du er god.

– Om eg ikkje er verdas beste, ser eg ofte kva som er litt tøft eller meir forseggjort enn eit Ikea-produkt, seier antikvitetsentusiasten.

Godt med plass

Mo merkar at det er færre folk på handletur i Grova enn før. Men framleis kjem både lokale og turistar innom butikken for å kika på kuriositetane.

– Eg får prøva å halda bedrifta i gong ei stund til – det er jo dette eg likar! seier Mo.

Han har vore på jakt etter eit større lokale før, men kvidde seg for å pakka ned og flytta på alt saman. No har han endeleg funne seg til rette i eit dobbelt så stort lokale, glad for å visa gjenstandane betre fram. Bygget var bank ein gong i tida, og deretter vart det nytta som galleri.