Nytt land, språk og yrke

Vaitekunas og sonen var innom både Bergen, Oslo og Ål, før dei til slutt hamna i Kvam i september 2022. Dei to forlét Ukraina på grunn av krigen, medan ektemannen vart igjen for å kjempa for landet. Vaitekunas held kontakten med mannen, og fortel at det går bra med han.

– Me hadde aldri vore i Noreg før. Det er eit ganske dyrt land for turistar, forklarer Vaitekunas.

Ho tykte det var ein stor overgang å flytta frå Kharkiv, ein by med om lag 1,4 millionar innbyggjarar, til vesle Norheimsund. Trass i at det er mindre liv her enn i heimbyen, fortel ukrainaren at norsk natur er som paradis etter at heimlandet vart råka av krig.

Sjølvstendig

– Eg er veldig takknemleg for å få bu i Noreg – det hadde eg aldri sett for meg, seier Vaitekunas.

Ifølgje henne er Norheimsund ei koseleg bygd som har alt ein treng. Ho vart oppfordra til å flytta hit av ukrainske vener, nærare bestemt Eka og Jimi Andersen. Paret driv Salong Paris, og stilte gladeleg opp for å gje Vaitekunas ny arbeidsplass. Heime i Ukraina arbeidde ho i eit kraftselskap. Då ho flytta til Noreg, bestemte Vaitekunas seg for å finna ny jobb så fort som mogleg. Ho ville stå på eigne bein og ikkje vera avhengig av Nav.

– Dette landet har teke så godt vare på meg frå starten, så no er det min tur til å betala tilbake, seier ukrainaren.

Yrkesvalet vart altså nagldesignar. Etter fleire månader med lesing og utdanning, og heile 16 eksamenar, var ho endeleg klar for å starta i ny jobb. Vaitekunas opna avdelinga på Salong Paris 1. juni i år. Ekteparet Andersen fekk æra av å vera hennar aller fyrste kundar.

Treffer folk

– Eg likar å arbeida med negler. Ein utviklar seg stadig og vert aldri utlært, seier Vaitekunas.

Ho fortel at faget nok er meir komplisert enn mange trur. Det kjem heile tida nye produkt, metodar og fargar, så ein bør ta jamlege kurs for å halda seg oppdatert. I tillegg er det svært viktig med god hygiene for å unngå bakteriar, sjukdommar og smitte. Til no har Vaitekunas hatt både norske og ukrainske kundar, og ho har fått gode tilbakemeldingar.

– Mange er innom salongen, så eg blir fort kjend med folk, seier Vaitekunas.

Sjølv om norsken ikkje er flytande enno, går det stadig framover. Ukrainaren tykkjer det er utfordrande med alle dei ulike dialektane i det norske språket. På skulen har ho stort sett lært bokmål, medan alle kvemmingane har ein heilt annan dialekt.

– Det varierer kva eg forstår og ikkje, fortel Vaitekunas.

Då ho kom til Noreg, vart ho positivt overraska over kor støttande og hjelpsame folk er. I tillegg er ho heldig som får bu i nærleiken av veneparet Andresen. Vaitekunas gler seg uansett til at krigen i heimlandet er slutt.

– Draumen er at heile familien kan vera saman igjen. Det er det viktigaste! meiner ho.