– Eg er ikkje berre ei vanleg vaskedame. For mange er eg ei husmor.

Til saman har Iversen rundt fem års erfaring som reinhaldar. Ho har vore med på mykje forskjellig – alt frå å vaska ned store hus og leilegheiter til nybygg, gamle hus og dødsbu. Dette førte til at 33-åringen hadde mykje erfaring då ho skulle starta for seg sjølv i april i år.

– Det er spanande å driva noko eige, for eg har aldri gjort det før. Av og til må ein berre hoppa uti det og så ta det steg for steg, seier kvemmingen.

Ho fortel at det er lett å kjenna seg usikker og utrygg i starten. Ifølgje ho har læringskurva vore bratt. Plutseleg måtte ho setja seg inn i rekneskap og læra å krevja pengar. Det er ikkje lenger berre å motta løn frå ein arbeidsgjevar – no må 33-åringen ordna løna sjølv.

– Eg synest det er godt å gå ut og hjelpa folk med reinhald. Men å setja seg ned og laga ein faktura etterpå var litt nervepirrande i starten, fortel Iversen.

Arbeidskvardagen som sjølvstendig reinhaldar er svært variert. Nokre dagar er lange, andre korte.

– Den største utfordringa med jobben er å få logistikkabalen til å gå opp, meiner Iversen.

Ho har ungar heime, ein ektemann som reiser mykje i jobben, og kundar både i Norheimsund, Øystese og Tørvikbygd. 33-åringen fortel at ho må tilpassa seg til kundane sine behov og føya seg litt i alle retningar. Men i og med at jobben er så fleksibel, går det heldigvis bra.

Betyr noko for andre

Då Iversen byrja å jobba som reinhaldar, fekk ho spørsmål om det ikkje er eit lågstatusyrke som folk ser ned på. Etter å ha drive med det i fleire år, opplever Iversen det motsette. Ho tykkjer det er ein viktig jobb.

– Eg valde yrket fordi eg faktisk kan hjelpa nokon med noko dei gjerne ikkje klarer sjølve. Det kjennest godt å kunna bidra på den måten. Eg er ikkje berre ei vanleg vaskedame. For mange er eg ei husmor, seier 33-åringen.

Iversen har mellom tjue og tretti faste kundar – både bedrifter og privatpersonar. Ho tykkjer fellesskap er viktig, og kjenner seg inkludert på arbeidsplassane der ho vaskar. Også i privatheimane er jobben hennar verdsett. Ein dag vart ho møtt av ein stor høgtalar og ein lapp der det stod: «Vil du ha musikk, er det berre til å logga seg på!».

– Det syntest eg var veldig fint – at dei tenkte på meg, fortel kvemmingen.

Viktig å ha det reint

– Eit hus treng reinhald. Det er ein del av vedlikehaldet, forklarer Iversen.

Det er ekstra viktig å ha det reint i eit fellesskap med mange personar, ifølgje henne. Elles har me det ikkje like bra, fordi innemiljøet vert dårleg. Kvemmingen tykkjer det er tilfredsstillande å sjå utviklinga frå skite til reint etter kvart som ho vaskar. Ho har også fått spørsmål om ho driv med organisering av skuffer og skap.

– Det har vorte så trendy i sosiale medium, men det får andre ta seg av, smiler 33-åringen.

Mannen hennar plar spøkja med at det vert ryddig hos alle andre, men ikkje hos dei.

– Eg er generelt sett rein og ryddig av meg. Men etter ein lang dag på jobb er ofte ikkje vasking det fyrste eg vil gjera når eg kjem heim, innrømmer reinhaldaren.

Yrket hennar skil seg ut på fleire måtar. Det er mellom anna veldig fysisk. Iversen fortel at ho står, går og klatrar mykje meir enn då ho jobba i butikk.

– Eg er meir aktiv enn nokon gong. Gjennomsnittleg ligg eg på 15.000 steg kvar dag, seier kvemmingen.

Skummel kjellar

Når Iversen vaskar medan folk er på jobb, likar ho å vera til stades og prata med dei. Dersom reinhaldaren veit at ho er aleine, kan ho gjerne setja på musikk, radio eller podkast. Ho har vorte overraska fleire gongar av at det plutseleg dukkar opp ein person når ho trur at ho er aleine.

– Det er ubehageleg! Eg er litt lettskremt, så det er ikkje alltid like lurt å gå med musikk på øyro, fortel Iversen.

Ho er heldigvis ikkje spesielt husredd. Dersom det likevel vert litt skummelt med mange store, mørke rom, må fokuset over på noko anna. Jobben skal jo gjerast. 33-åringen har opplevd å vaska i gamle hus og vita at ho skal ned i den mørke kjellaren.

– Det er ikkje lenge sidan eg var på nippet til å ringa pappen og spørja om han kunne vera med meg på jobb, innrømmer ho.

Med dørene på vidt gap og mykje dagslys gjekk det bra likevel.

Treng fleire

Iversen forklarer at rekkjefølgja på vasking er kjempeviktig. Ein vil jo ikkje ha støvet frå golvet opp på pulten eller bakteriar frå toalettet oppi vasken. Reinhaldaren har opparbeidd seg gode rutinar ut frå kvar ho er og kva som skal vaskast. Oppfordringa hennar er å vaska jamnt og ofte. Ho prøver også å bruka minst mogleg såpe og kjemikaliar.

– Reint vatn og reine klutar er det beste du har! seier Iversen.

Det finst fleire store vaskefirma i Kvam. Iversen veit også om eit par små bedrifter, men kjenner ikkje så godt til dei. Ho tykkjer det er manko på reinhaldarar i den private sektoren.

– Eg får mange førespurnader og må dessverre seia nei til fleire, sjølv om eg helst vil hjelpa alle saman. Det er ikkje alt ein har tid til, seier Iversen.

Ho vonar at fleire kunne tenkja seg å jobba i reinhaldsbransjen.