Velkomne med æra!
27 år etter at festivalen vart starta, vart publikum invitert inn i huset der mange av hardingtonane vart komponerte. I alle fall det som står att av det.
Det er over femti år sidan taket på Bjødnabrakane fall saman. Vinteren 1962 var det ingen heime på garden, og kraftig snøfall følgt av regn la stort trykk på taket. – No sit me på grunnmuren til storstova. Der borte stod eit flygel. På denne sida var store spegelglasruter som gav utsikt mot fjorden og Folgefonna. Taket var måla som ein stjernehimmel.Gyri Tveitt fortel om barndomsheimen sin til dei over 160 som har traska opp vegen frå Tveitt til Bjødnabrakane, ein motbakketur på vel 20 minutt.
Kravde ikkje stille
Meir enn ein konsert er dette lokalhistorie fortald i førstepersonperspektiv. Gyri fortel levande, frå minnet, utan manus. Ho fortel om at far hennar, i motsetnad til dei fleste av hans slag, ikkje kravde total stille då han spelte musikk. Tvert imot likte han at borna kraup under flygelet medan han spelte.Ho fortel om dei tre gongane Tveitt brukte tyskkunnskapane sine til å komma seg unna nazistane som kom på døra på Bjødnabrakane, og om korleis tjukke, tunge spegelglasruter og to flygel fann vegen opp lenge før bilvegen kom.Ho fortel at det kunne høyrast heilt ned i bygda når faren spelte.
Kulturell aktivitet på ny
Ve’ no velkomne med æra. To oldeborn etter Geirr Tveitt syng den velkjende hardingtonen. Alexander Røynstrand speler hardingfele. Rolf K. Seldal speler både slåttetromme og lur. Thale Valland kved om Rjupo pao Foglefodne.Ein kan ikkje lenger sjå Folgefonna frå staden, med mindre ein strekker hovudet høgt. Mykje buskas og mange tre har vakse sidan 1962.Kvam rotaryklubb har hogd skog og rydda mykje av området i høve festivalen. Klubben skal rydda endå meir for å få tilbake utsynet.Også komponisten sjølv bidreg med musikalske innslag over høgtalaranlegget. Det vert spelt av fleire songar der Tveitt speler og syng – og gjel som ein gauk.
– Mykje igjen å fortella
Med målet til Hardingtonar om å fremja verka til Geirr Tveitt er det vanskeleg å sjå føre seg noko meir passande. Omgitt av ruinane av Bjødnabrakane, med ei slik plassering og ei spanande og fyldig historie, med utsikt til Hardanger som ein kan skimta mellom tretoppane, vert både musikken og historia til Tveitt vidareført gjennom etterkomarar og folkemusikarar. Det vert han også gjennom festivalen i sin heilskap.– Når du står der oppe i fjellet, kjem historiene flytande på ei fjøl, seier Gyri Tveitt til HF.Ho seier ho synest det var veldig kjekt å fortelja. – Det var utruleg kjekt at det kom så mange, både kjende og ukjende, og fleire unge. Det var ei veldig inspirerande forsamling, og eg er takksam for alle som kom, seier ho.Dei musikalske innslaga som døme på kva far hennar heldt på med, ville ho gjerne hatt fleire av.– Og eg kunne ha halde fram med å snakka mykje lenger. Det er mykje igjen, seier ho.
