Satsar stort på høgtideleg framsyning: – Tenk at dette er bygda sitt folk!

For enkelte er ei vond stemor og hennar slemme døtrer, ein prins, ei ung jente, tre nøtter og ein sko utan eigar naudsynt for å koma i rett stemning i jola. No kan kvemmingane få oppleva det ikkje berre på skjermen, men også på nært hald.

Elevar ved Kvam kulturskule og songarar i to ulike kor vert snart å sjå i idrettshallen i Norheimsund. Dei skal framføra det kjende stykket Tre nøtter til Askepott, der publikum ikkje berre får sjå skodespelarar i aksjon, men attpåtil lytta til kjende songar og sjå unge dansarar.

Gjennom hausten har gruppene øvt jamt og trutt kvar for seg. No er arbeidet med å sy det heile saman godt i gang før premierekvelden torsdag 24. november.

Fleire kulturskuleelevar, koristar og ein handfull føresette bruka store delar av helga til øving på skulen i Norheimsund. Trass mange timar og lange dagar var energinivået høgt og smila på plass då HF tok turen innom.

Fleire i same rolle

Øyvor Lid Mæland, Sofie Maria Alexandra Milasauskas, Anna Hildonen-Teigland og Sofie Neteland tykte det var godt med ein pause etter å gått gjennom alle scenene på øvinga sundag. Dei går alle på teaterverkstad på kulturskulen kvar onsdag, og har øvt mykje på å vera kaninar, hund og mus.

Jentene fortel at dei er alle ein del av ei større, felles rolle i stykket. Det er positivt, meiner dei.

– Då treng me ikkje hugsa så mykje. Me lagar berre dyrelydar, fortel Neteland.

– Og så er det tryggare. Det er fint at me er fleire som gjer det same, legg Hildonen-Teigland til.

Å bruka helga til øving er uproblematisk for skodespelarspirene. Dei kosar seg på øving. I haust er det knytt fleire nye venskapar med både gutar og jenter frå dei ulike bygdene i Kvam, fortel dei.

– Me har det så kjekt. Og så har me verdas beste teaterlærarar å øva saman med! seier Hildonen-Teigland.

Og øvingane er mest leik, hevdar jentene i gjengen. Ifylgje Lid Mæland treng dei ikkje øva på replikkar, men gjer heller morosame øvingar. Jentene tykkjer det er moro å få vera med på ei slik framsyning.

– Kva er spesielt med stykket?

– Det er ikkje vanleg Askepott, men Askepott med ein vri. Ein må berre koma og sjå for å skjøna det, seier Milasauskas.

– Har truleg kontroll

Ein av hovudrolleinnehavarane er Guro Bell Berge. Ho spelar sjølvaste Askepott. Det å ha ei større rolle inneber at det er mange replikkar å pugga og mykje som må terpast på. Det tykkjer Bell er spanande, men også ganske slitsamt.

– Når eg kjem heim etter øving, vert eg liggjande på sofaen. Då orkar eg ikkje å røra på meg, seier ho.

Sjølv om øvinga tek mykje tid, er det ikkje vanskeleg å halda motet og energien oppe, understrekar Bell.

– Hugsar du alle replikkane?

– Eg kunne dei ikkje for ei veke sidan, men no trur eg at eg har kontroll, seier «Askepott».

– Ein «multitaskar»

Storm Eknes Heien og Kristian Nicolai Eiken-Aksnes hadde akkurat fylt på energilageret med både etande og drikkande før dei snakka med HF. Båe er med i gutekoret Gullgutane, som skal syngja fleire songar. Heien gler seg til å stå på scena med tilskodarar i salen.

– Eg likar å visa meg fram, seier han.

Aksnes omtalar seg sjølv som ein «multitaskar». Ikkje berre skal han syngja. Han er også kongen i skodespelet. Han fortel at han fyrst vart litt overraska då han fekk tildelt rolla. Men å vera konge kan ha sine fordelar.

– Eg får kjenna på korleis det er å ha litt makt. Alt blir litt høgtideleg, og det er gøy, seier Aksnes.

Leikar slem

Ved nabobordet sat Aria Carlsen Midtrød, Eirin Laupsa og Lisa Grane Hisdal. Laupsa spelar den vonde stemora i stykket, medan Hisdal er ei av dei slemme stesystrene til Askepott. Laupsa tykkjer sjølv ho er veldig heldig med rolla si.

– Eg slepp å dansa ein einaste dans. Det må mange av dei andre. Det er mykje kjekkare å øva på replikkar, seier ho.

Både Laupsa og Hisdal trivst i rollene som slemme personar. Laupsa fortel at det har vore små born som har vore redde for henne fordi ho har sett skummel ut. Det tykkjer ho er morosamt å tenkja på. Dessutan er det godt å kunna gjera slemme ting, og ropa, skrika og vera sur, utan at det får negative konsekvensar, legg ho til.

For Hisdal er rolla som stesystera til Askepott ein rak motsetnad til korleis ho er til vanleg. Ifylgje henne sjølv er ho stort sett alltid blid og snill mot dei kring henne, så det er litt rart plutseleg å skulla seia og gjera noko heilt anna.

– Men det er jo artig å gjera ting eg elles aldri ville ha gjort, understrekar Hisdal.

– Halvsprø teaterverd

60–70 born og vaksne tek del i framsyninga som finn stad i idrettshallen i Norheimsund torsdag og fredag neste veke. Gjengen består av to teatergrupper, damekoret Fryd og gutekoret Gullgutane, i tillegg til musikarar.

Amalie Jensen Tolo er teaterlærar i kulturskulen. Ho har ansvaret for både teaterelevane og dansarane som er med. Tolo tykkjer prosjektet er ei tøff satsing av kulturskulen. Sjølv om dagane kan vera intense og krevjande, gjev arbeidet henne langt meir energi enn det tek, påpeikar ho.

Tolo er imponert over kor flinke alle er til å gå inn i roller og å by på seg sjølve. Dessutan er dei gode til å syna kvarandre respekt og å venta på tur, ifylgje henne. Teaterlæraren fortel om ei gruppe med små og store som skapar ei god kjensle av samhald.

– Saman deler me ei vilje til å gå inn i den halvsprøe verda, som byr på teaterglede og nye relasjonar. Dette er ein trygg og god arena for å treffa nye menneske, seier ho.

Frå tanke til handling

Manuset er det teaterlærar og instruktør Siv Mælen som står bak. Ho har lenge ynskt å få til ei stor joleframsyning i Kvam, fortel ho. Mælen minnest då ho var med i ungdomsteatergruppa i Ålesund då ho var yngre, som hadde som tradisjon å syna fram Putti Plutti Pott kvart år før jol.

– Eg hugsar det så godt. Heile teateret møttest, og det kom folk frå både byen og alle nabobygdene for å sjå på. Me vart på ein måte viktige kulturberarar i samfunnet, fortel Mælen.

Ideen, som ho la fram før sommarferien, vart godt motteken på arbeidsplassen i Norheimsund, ifylgje dramalæraren. Såleis vart ideen ikkje berre ein draum, men ein realitet.

Mælen nytta store delar av sommaren til å skriva manuset. At valet landa på Tre nøtter til Askepott, var ikkje tilfeldig. Ifylgje teaterlæraren er det eit stykke som skal gje den rette stemninga før jola brakar laus.

– Alle kjenner på jolestemning når dei ser Askepott, hevdar ho.

Samhald og skaparglede

Det ligg mykje hardt arbeid bak framsyninga. Koreografiar skal lagast og øvast på, manus må tilpassast, kulissar skal byggjast og kostyme skal syast. Ein slik jobb krev god arbeidskraft, og det har det ikkje vore mangel på, skal tru teaterlæraren. Ifylgje henne er det ein hardtarbeidande gjeng som står på time inn og time ut.

I tillegg til at krefter frå kulturskulen bidreg, stiller fleire føresette opp. Mellom anna var det ein forelder som oppdaga at det mangla ein sminkeansvarleg i gruppa. Ho tok ansvaret i eigne hender, fortel Mælen.

For Mælen er det stort å få skapa noko større saman med andre. Ho fortel om både små og store som tek del i stykket på kvar sin måte med talent, energi og skaparglede.

– Det er fantastisk å sjå alle sine bidrag. Gode tankar vert større, flottare og meir rørande når ein er saman om det, seier teaterlæraren.

– Bygda sitt folk!

Sjølv om det er fleire lange dagar med øving fram mot premieren, opplever Mælen at det er svært god stemning i gruppa. Ho fortel om ein gjeng som er flink til å ta vare på og hjelpa kvarandre, og som held humøret oppe, trass mykje venting.

Teaterlæraren er oppteken av å fremja dei lokale kreftene som finst i bygdene. Mælen seier at det ikkje er naudsynt å reisa til byane for å møta profesjonalitet.

– Anne Cathrine (Eiken, kulturskulerektor, journ. merknad) er superprofesjonell. Dette hadde ikkje vore mogleg utan henne. I tillegg er det så mange andre dyktige unge og vaksne. Tenk — dette er bygda sitt folk! Kreftene ligg her, hjå oss, seier ho.

– Kva kan publikum venta seg?

– Dette vert eit skikkeleg «kickoff» for jola. Me garanterer jolestemning! dristar Mælen seg til å lova.

Stykket skal synast fram tre gonger i idrettshallen i Norheimsund. Medan det vert éi framsyning på premieredagen torsdag, vert det to fredag.