Orkestrerer interesse for klassisk musikk
Kva er ein treblåsar? Kva er skilnaden mellom ein fiolin og ein kontrabass? Kven er Peer Gynt? Og kva feilar eigentleg han fyren som viftar med ein pinne?
Dei som har vore på nokre av dei klassiske konsertane under Hardingtonar, har kanskje lagt merke til at sølvrevane dominerer i seteradene. Få unge finn vegen til dømes til den faste opningskonserten med Bergen Filharmoniske Orkester (BFO).
Det vonar Stiftinga Hardingtonar å gjera noko med. Før årets festival komande helg har styreleiar Geir Botnen eigenhendig vitja elevar på 6. og 7. trinn på skulane i Kvam. Der bidreg pianisten mest med det han kan best, nemleg å spela piano, medan musikar og formidlingspedagog Ingeborg Ekeland i BFO tok seg av pratinga.
Botnen fortel at noko av målet med visittane på skulane er å forynga publikummet og rekruttera nye lyttarar.
– Ein del fell frå, så me må få inn unge og nye. Det er veldig viktig, seier han.
– Grip sjansen
HF fekk vera med då duoen vitja Strandebarm skule 29. mai. Med stor innleving og konkrete døme delte sopranen og fiolinisten grunnkunnskap om orkester og utøving av klassisk musikk. Attåt fekk dei ein dose lærdom om Noregs store komponistson Edvard Grieg, og Kvams store komponistson Geirr Tveitt.
Ekeland har ikkje gjort liknande i Kvam før, men vitjar kvart år elevar på 6. trinn i Bergen kommune for å læra dei om orkestermusikk. Målet er å gje innsikt og gjera borna nyfikne.
– Det er viktig for oss i orkesteret at born og unge får oppleva orkester og orkesterlyd, og det unike å i det å oppleva det live når du forstår litt meir kva det går i, seier Ekeland.
Ho minner om at BFO-konsertane i all hovudsak er utselde. Det har ikkje alltid vore tilfellet i Kvam, men i år ser det ut til å verta fullt ettersom grunnskuleelevar får gratisbillettar. Dei får sjansen til å sjå ei rekkje lokale krefter i samspel og -song med BFO.
– No er dei faktisk her i bygda. Grip sjansen!
– Folk veit kanskje ikkje kor stort det er at dei kjem til Kvam kvar år?
– Eg trur nok ikkje alle er heilt klar over det. Og i år er det litt stas og spesielt, sidan så mange lokalt er med. Det er kjekt å gjera noko å samarbeidsånd og få møta dei unge, seier Ekeland.
Dei veit det ikkje
Ho slår fast at mange unge lyttar til klassisk musikk heile tida, men utan å vita det og oftast som del av eit større føremål enn å lytta i seg sjølv. Ho minner om at musikksjangeren var den dominerande bruks- og kvardagsmusikken i hundrevis av år fram til for berre kring hundre år sidan.
– Det meste som er i film og tv-seriar, er klassisk musikk. Og set du på «Dovregubben hall» eller «Måneskinnssonaten», er det folk musikk folk kjenner, men frå andre rammer. Noko av det mest morosame er å gje folk rett kontekst til ein musikk dei allereie har eit forhold til, seier Ekeland.
Ho meiner det har ein verdi for dei unge å vera på konsert og sjå kva som lagar lyd og forstå samanhengane.
Ho fortel at tilbakemeldingane og vitsane frå borna i Strandebarm er stort sett dei same som i Bergen.
– Dei seier at «eg trudde ikkje det skulle vera så gøy». Det er viktig at me tek ungane på alvor, møter dei og gjev dei sjansen til å spørja og gjera narr, om det er det dei vil. Det betyr at den dagen dei tenkjer at dei vil sjekka dette ut, har dei møtt eit menneske som driv med det. Om dei dukkar opp på konsert når dei er 15 eller 40, er ikkje så viktig, seier Ekeland.
