– Eit Lucia-mirakel!
Dårleg vêr baud på utfordringar då Øystese barnekor skulle halda luciakonsert sundag. Handlekraftige mødrer og tidlegare medlemar trødde til for å hjelpa koristane.
Barnekoret i Øystese skulle etter planen halda konsert saman med nokre koristar frå Bergen Domkirkes Jentekor. Den kraftige nedbøren førte til at bergensarane avlyste turen til Øystese same dag. Det resulterte i at barnekoret mangla både sjølve Lucia, solistar og stalldrengar få timar før konserten.
Rosar innsatsen
Eirin Beate Åserud-Løvlid har vore dirigent i barnekoret sidan januar 2019. Ho fortel at ho skreiv om konserten i bilen på veg til Øystese. Det var berre å lata det stå til og gjera det beste ut av det, seier ho.
Redninga sundag var spontane og løysingsorienterte mødrer og tidlegare kormedlemar, understrekar dirigenten. Medan Kristi Lid Mæland stilte opp som Lucia, hoppa Eilen Rykkje, Mette M. Lieungh, Anna Vangdal og Ona Kjosås inn i rollene som stalldrengar.
– Dei heiv seg rundt og tok utfordringa på strak arm. Dei improviserte og gjekk «all in». Eg var heilt i sjokk. Eg har aldri vore med på noko sånt før, seier ho.
Utan bidragsytarane frå Bergen måtte barnekoret bera konserten sjølv, forklarar Åserud-Løvlid. Det meiner ho dei unge songarane klara fint.
Medlemane i koret i Øystese består av jenter frå 1. til 6. trinn. I haust har dei øvt jamt og trutt til luciakonserten. Onsdag førre veke var alle utanom dei yngste på tur til Bergen. Der overnatta dei i Bergen domkirke og var med på luciakonserten morgonen etter, saman med Bergen Domkirkes Jentekor. Dimed hadde dei fått ei gjennomkøyring før konserten sundag.
– Dei har vorte så flinke! seier dirigenten.
Ifylgje Åserud-Løvlid henta dei føresette inspirasjon i Bergen. Der vart det servert lussekattar etter framføringa. Foreldra syrgde for at også dei kring hundre frammøtte i kyrkja fekk noko å bita i då konserten var ferdig.
Sjokka og rørt
Songarane i barnekoret tykkjer at det er svært spanande og stas med luciadagen, fortel Åserud-Løvlid. Glitter, nystrokne kjolar og levande ljos gjer noko med ein.
Improvisasjonen til foreldra baud på ei lita utfordring.
– Eg trur det var moro for borna å sjå innsatsen til foreldra. Ei lita stund var dei meir opptekne av å kika på stalldrengane enn å syngja, seier ho og ler.
Samhaldet mellom borna og foreldra og viljen til å få ting til omtalar dirigenten som ei sterk oppleving. Ho viser til at ho sjeldan bed om hjelp. Då det fyrst var naud, stilte folk opp og bidrog til at konserten kunne gjennomførast. Det er ho takksam for.
– Fyrst var eg sjokkert. No er eg mest rørt. Innsatsen viser at det me held på med, betyr noko. Eg har aldri opplevd maken. Det er eit Lucia-mirakel! seier Åserud-Løvlid.
