— Det var lukta av ei anna verd som var større enn Soldal

Ein stjerneklar himmel, kuldegrader og ei bålpanne danna ei perfekt ramme rundt den store nyvinninga i grenda. Busskuret på Soldal — grendeutvalet sitt signalbygg — har fått bokskap.

Det var Ingunn Hildonen Teigland som tok initiativet til eit offentleg bokskåp i busskuret. Oldefar hennar, Johannes Teigland, var svært glad i å lesa bøker. Ifylgje Jon Teigland, far til Ingunn, køyrde han med hest og kjerre til Øystese fleire gongar i månaden, og kom ofte heim med nye bøker i ryggsekken. Bøkene samla han i bokskapet sitt.

I uthuset på garden hadde Ingunn ståande eit tomt skap som var for godt til å kastast. Det var ikkje Johannes sitt bokskap, men ideen kom og historia er god.

— Tanken var at bokskapet skulle verta brukt til noko, kopla med erkjenninga av at me i vår heim har mange bøker som truleg ikkje vert lesne igjen. Bøkene er gode og burde vore lesne av fleire, fortel Ingunn.

Bokskapet har same prinsipp som bokkioskane — ta med deg ei bok til skapet, og ta med deg ei anna bok heim.

I ei tid med få arrangement og mange mørke kveldar skipa grendeutvalet til ei offisiell opning for alle i grenda. På programmet stod mellom anna «fin tale». Talen var det Jon Teigland som heldt. Han fortalde om då han byrja på skulen og hadde klasserom i ungdomshuset. Det var andre tider.

— Det var så kaldt at me hadde ei bøtte med vatn i gangen som me måtte pikka hol i, fortalde han.

Då elevane fekk byrja på den nye skulen på Soldal, var alt heilt nytt, og det stod mellom anna eit bokskap der.

— Kvar fredag opna Sigurd Børve skapet, og den lukta hugsar eg. Det var lukta av ei anna verd som var større enn Soldal. Då lånte me Robinson Crusoe og Gullivers reiser og mange andre klassikarar. Det var fantastisk å få låna bøker. Og dei mest spanande var bøker med reiseskildringar frå Afrika. Der gjekk damene topplause, sa Teigland.

Etter talen stod snorklipping, natursti, islaging med nitrogen og aking på programmet.