Baud på gylne minne i Kabuso

Det lokale koret skipa til ikkje berre éin, men to konsertar i Kunsthuset Kabuso i Øystese sundag. Det var nesten fullt i salen då den fyrste framføringa tok til.

Framsyninga «Gyldne augneblink» hadde som mål å presentera eit utval nummer frå framsyningar koret har hatt sidan det vart stifta i 1992. På programmet stod utdrag frå musikalane «Les Misérables», «Porgy and Bess», «Vesle Daniel» og «Spelemann på taket».

Gjorde endringar

Dirigent Olav Skeie Lid fortel at det opphavleg var andre og større planar for arrangementet, men at mangel på større konsertlokale og knapt med tid førte til endringar. Likevel var ikkje dirigenten uroa over korleis resultatet ville verta.

– Det vert ei mindre, men smekrare utgåve, sa Lid før konserten.

Dirigenten var spent på om alle utdraga ville henga godt saman, og om koret ville klara å unngå dødpunkt undervegs.

– Det er viktig at det både ser og høyrest bra ut, understreka han.

I Kabuso vart det nytta lysbilete og filmsnuttar for å skapa den rette stemninga. Scena var fylt med kunnige koristar som framførte songar samla, i tillegg til at nokre song solo. Med seg hadde koret Ulf Krupka på klaver.

Sjå fleire bilete frå framsyninga:

Takkar for seg

Framsyningane sundag viste seg å vera ekstra spesielle for Lid. Etter til saman 17 år som dirigent i Kvammakoret gjev han seg til sommaren.

– Tida strekkjer rett og slett ikkje til, forklarar han.

– Eg kvir meg litt til det er over. Det har vore eit eventyr! tilføyer den engasjerte dirigenten.

I dag består gruppa av i alt 50 aktive medlemar. Den siste tida har det kome fleire unge, friske tilskot til i koret. Det tykkjer Lid er gledeleg.

– Det er ein fantastisk gjeng med ei blanding av både gamle og nye, seier dirigenten.

Trufast medlem

Kristin Kollsgård Børve er ein av medlemane med lengst fartstid i Kvammakoret. Ho vart med i koret i 1993, året etter det vart oppretta. Ho har opplevd mykje saman med gruppa, og er også forfattar av mimrebøkene som vart gjevne ut i samband med 10-, 20- og 30-årsjubilea til koret.

Børve har sunge så lenge ho kan hugsa, og har vore medlem i fleire kor frå ho var lita. Det kjekkaste er å syngja saman med andre, fortel ho.

– Å syngja i lag med andre, spesielt i blanda kor, er moro. Når fleire stemmer syng saman, gjev det ein heilskap og ei meistring. Det er noko spesielt når me tenkjer at: «Der fekk me det til», seier Børve.

Den drivne korsongaren syng alt, som ho omtalar som ei frykteleg kjedeleg stemme dersom ein syng åleine. Øver ho heime, er det ifylgje henne ikkje særleg melodiøst.

– Men syng eg saman med andre stemmer i kor, vert det veldig fint.

Minnerike tiår

I løpet av dei over 30 siste åra har Børve opplevt mykje saman med koret. Ho fortel at ho mellom anna har sunge med Jan Eggum og vore med på fleire større musikalar med utdrag frå The Beatles, Queen og Jakob Sande.

– Høgdepunkta renn inn som perler på ei snor, seier Børve.

Fyrste gong Kvammakoret song utdrag frå «Les Misérables», i 2001, er truleg det songaren set aller høgst. Børve forklarar at det var noko spesielt med heilskapen – historia, den vakre musikken og kostyma.

– Koret gjev glede

Det å vera ein del av Kvammakoret er i seg sjølv eit stort høgdepunkt, understrekar alten. Om ho er sur eller nedfor før ho skal på korøving, har humøret snudd når øvinga er over.

– Eg har enno til gode å gå frå koret utan å vera glad, seier Børve.

Ifylgje henne er Lid ei viktig årsak til at trivnaden er så stor i gruppa. Ho omtalar dirigenten som ei stor inspirasjonskjelde som skapar god stemning og godt humør. Dessutan tykkjer ho det er inspirerande å ha med yngre krefter i gruppa, legg ho til.

Før fyrste konserten sundag gledde ho seg til det som venta.

– Me gjev alltid alt. Eg er sikker på at publikum vil få valuta for pengane.