Jentematte

Jentematte heng igjen frå tida då det var opplese og vedteke at gutar var flinkare enn jenter i realfag. Omgrepet vert nytta om ein litt spesiell matematisk logikk for personleg økonomi.

Eg er så glad eg er flink i jentematte! Det gjer at eg kan støyra rundt i butikkar med SALE-skilt utan å kjenna meg blakk og lurt. Ingen andre enn eg sjølv skal få styra eller påverka mine økonomiske val i dagleglivet.

Jentemattelogikken fortel meg at når eg har betalt kr 500 for ei vare som før kosta kr 1000, har eg tent kr 500, og eg kan difor med godt samvit kjøpa meg noko anna for fortenesta. Då føler eg at eg har gjort fornuftige økonomiske disposisjonar.

Det beste dømet på økonomisk styring etter jentemattelogikken er kanskje når eg vurderer å kjøpa meg eit plagg til kr 2000, men finn ut at eg likevel skal droppa kjøpet fordi klesskåpet bular. Då har eg faktisk ein vinst på kr 2000 og kjenner meg skikkeleg prektig. Eg har ikkje belasta kloden med unødvendige miljøavtrykk, og eg kan skryta av at eg ikkje er slepphendt med pengar. Då unner eg meg ein liten premie (utanom slankesesongen til dømes ein stor marsipansjokolade) for vel gjennomtenkt forbrukaråtferd.

Nett no går eg og siklar etter støvlettar til kr 4000 og orkar ikkje tanken på å venta til dei kjem på sal. Sidan eg reknar med at eg kan bruka støvlettane i tre år, deler eg kjøpesummen på tre, og brått tykkjest støvlettane billege. I tillegg provar eg for meg sjølv at eg meistrar langsiktig planlegging.

Når det står 70 % på salsplakaten, bør ein faktisk vurdera å kjøpa vara uansett om ein har bruk for henne eller ikkje. Ho kan kanskje koma vel med seinare. Ein tapar kolossalt på ikkje å kjøpa såpass nedsette varer. Med førpris på kr 1000 kan ein føra kr 700 på pluss-sida i rekneskapen sin.

Forresten, stundom vert eg litt usikker på kva 70 %-skiltet eigentleg viser. Skal ein betala 70 eller 30 % av førprisen? Prosentrekning er den vanskelegaste delen av jentematten.