Dumpar framtida mi

Kristoffer Bjørnevik Vyzantios

I dag (10. januar) blir eg 19 år. Ein dag som skal feirast, men eg er usikker på om eg kan det.

Dei siste 48 timane har eg sett det eg vil kalla ein totalsvikt i Noreg. Me har opna for gruvedrift på havbotnen og gruvedumping i Førdefjorden. Me ser igjen eit land som set pengar framføre framtid.

Eg vil starta med å seia takk til dei partia på Stortinget som stemte imot gruvedrift på havbotnen: SV, Raudt, Venstre, MDG, KrF og Pasientfokus. Samstundes har eg ei djup sorg over dei partia som stemte for og fekk fleirtal: Høgre, Ap, Sp og Frp.

Frankrike har gått ut og bannlyst all form for gruvedrift på havbotnen, medan land som Canada og Storbritannia har moratorium, og land som Tyskland og Sverige har sett saka på ein slags føre var-pause. Alle desse landa baserer avgjersla si på for lite forsking og usikkerheit på om det i det heile teke er naudsynt. Havbotnen er ein av dei plassane med rikast biologisk mangfald, og så skal me ut og ta ei avgjersle som er basert på «dollarteikn» i auga. Det vert for dumt.

I dag, 10. januar, kom også avgjersla på søksmålet mot staten, som har gitt selskapet Nordic Mining ASA lov til å dumpa gruveavfall i Førdefjorden. Havforskningsinstituttet har tidlegare gått ut og åtvara mot å opna for gruvedumping i fjorden. Det er funne fleire raudlista artar. Fjorden er ein plass for biologisk mangfald. Det er absolutt ikkje berekraftig å driva gruvedumping i denne fjorden. Eg blir sjokkert.

Eg er sjokkert over at eit land som Noreg, som prydar seg med å vera grønt og framovertenkjande, igjen vel pengar framføra mi og andre si framtid. Nordic Mining seier elles at dei er klare for å opna drifta i andre halvdel av 2024. Dette er ein dag som aldri skulle ha kome, endå ein grå og sorgfull klatt på det fargerike måleriet også kalla Noregs historie.