– Tok pause frå hamsterhjulet og la frå kai

Det var etter fjorårets julefeiring at dei bestemte seg for å gjera alvor av draumen. Paret hadde lenge snakka om å ta borna med på ein lengre seglas, men tenkte at dei måtte verta litt eldre.

Yngstemann, Vegard, vart fødd i september i fjor. Eldstemann, Ingrid, gjekk i 2. klasse og Håvard var inne i sitt siste år i barnehagen. Då kabalen med foreldrepermisjon skulle leggjast før jul, kom temaet opp att. Paret ynskte å nytta tida best mogleg, og bestemte seg for å hoppa i det.

Som sagt, så gjort.

Test gav meirsmak

Paret kjøpte sin fyrste båt – ein 33 fots Maxi 999 frå 1986 – i mai i 2021. Båten var rimeleg og gav dei høve til å testa båtlivet den sommaren.

– Det er ein fantastisk måte å feriera på, seier Arild.

Sjå glimt frå reisa her:

Arild er oppvaksen med båtliv. Kvar sommar venta ein seks vekers båttur i foreldra sin 24-fots Nidelven. Det er rart å tenkja tilbake på, synest han. 24 fot er ikkje så stort i dag, men mor, far og fire gutar fekk altså plass.

Miriam, derimot, er ikkje oppvaksen med båtferiar. Båt for henne har betydd hytteliv ved sjøen og kanskje nokre korte fisketurar.

Etter «testsommaren» vart båten seld, og ein nyare og større versjon kom på plass i løpet av vinteren. Det var denne båten – ein Bavaria 39 cruiser frå 2007 – paret planla å segla på langtur med.

– Gjekk litt for bra

Båten var klar i god tid, og i påsken i mars reiste familien på ein ni dagar lang båttur for å testa og sjå at alt var i orden før avreise.

– Me tulla vel litt med det – at det nesten gjekk litt for bra. Me låg langt framfor skjema, seier Miriam.

Andre påskedag, etter å ha lagt til kai etter påsketuren, dukka ein båt opp i ein annonse på finn.no. Båten fanga interessa til begge, og allereie morgonen etter reiste paret for å sjå på han. Slik er det i båtverda, forklarar Arild. Det går fort.

Båten, ein katamaran Lagoon 380 frå 2006, baud på meir plass, men det var likevel litt å gjera for å få han klar til langtur. Paret slo likevel til.

– Då vart det eit hardkøyr, og me vart liggjande langt bak skjema, seier Arild.

Dårleg vêr og motvind

Medan Miriam tok jobben med å vaska båten, gjera han heimekoseleg, pakka klede og utstyr til borna og å laga system, tok Arild seg av alt som ikkje er synleg så lenge det verkar. Før avreise gjekk han også gjennom scenario etter scenario i hovudet, for å vera trygg på at alt av naudsynt utstyr var på plass og i orden.

– Eg himla med auga over alt han skulle ha med seg av verktøy, men eg skjøna etter kvart at det meste av det var greitt å ha, seier Miriam.

Det vart nokre lange og slitsame dagar på dei begge, men alt vart klart til avreise. Fredag 26. april la Arild frå kai i Norheimsund saman med faren. Planen var at dei skulle segla båten til Thyborøn vest i Danmark, der Miriam, borna og mor til Arild – som tok danskebåten nedover måndag 29. april – skulle treffa dei.

Svigermor kjenner både sonen og mannen godt, og hadde ikkje tru på at båten skulle koma fyrst fram, fortel Miriam. For å vera sikker, hadde ho leigt ei hytte ei vekes tid, slik at ho, Miriam og borna hadde ein plass å vera. Hytta kom godt med.

Vêret spela ikkje på lag, og i Egersund vart seglarane møtte av dårleg vêr, store bylgjer og motvind. Fyrst sundagen etter var familien samla att og klar for langtur.

To av tre i sjøen

Det kan høyrast trongt ut å leva som ein familie på fem i ein båt, men det går heilt fint, seier dei eventyrlystne båteigarane. Med klare rutinar er det ikkje noko problem, meiner dei. Borna er etter kvart vane med kva som er lov og ikkje lov, og svært tilpassingsdyktige, seier Miriam.

Dei to eldste har begge opplevd å falla i sjøen. Ingrid fall i sjøen for nokre år sidan. Vesten var på og båten låg til kai, så det var ein fin måte å læra på, synest foreldra. Håvard fall i sjøen like etter at familien kom heim frå seglasen i sommar. Også han med vest på medan båten låg til kai.

– Dei får jo ein støkk i seg. Eg såg kva som hende, og forstod at det ville skje. Men det er noko med det at dei får respekt for sjøen, seier Arild, som også var kjapp med å seia til sonen kor bra det var at han hadde vest på.

– Plutseleg berre oss

Seglasen vidare frå Thyborøn gjekk gjennom Jylland til Hals aust for Ålborg og sørover langs kysten av Danmark. Familien var også innom Tyskland før dei sette kursen mot Bornholm og søraustkysten av Sverige. Frå Mem sør for Norrköping segla dei gjennom landet og til Göteborg, før kursen vart sett heimover mot Noreg og Vestlandet.

Turen har bydd både på utfordringar og opplevingar for livet. På tidlegare båtferiar har familien stort sett vorte kjende med andre nærast i kvar hamn. Det var litt annleis denne gongen. Ikkje like mange familiar er på tur utanom feriane.

– Plutseleg var det berre oss. Oss fem heile tida. Borna veksla veldig mellom å vera skikkeleg gode vener og å vera irriterte på kvarandre, fortel Miriam.

Somme stader møtte familien vener frå Noreg, og andre stader kom familie på vitjing.

Sjå heile ruta her:

– Det var fyrst då foreldra mine møtte oss at ferien byrja for vår del, seier Miriam og ser på mannen.

Det merkast med to ekstra sett med hender til matlaging, rydding og barnepass. Det var skikkeleg luksus, seier ho.

Gifta seg

11. august, etter 105 dagar på tur og med 1.870 nautiske mil bak seg, la familien til kai i Norheimsund att. Turen inkluderte sju veker med heimeskule, besøk i 56 hamner og eit giftarmål, for å nemna noko.

I København tok paret nemleg turen innom Sjømannskyrkja. Det var ikkje bestemt på førehand, men dei hadde snakka litt om det. Dei lurte litt på å gifta seg på rådhuset før avreise, men med ny båt og mykje å gjera vart det ikkje noko av.

Sjømannskyrkja har betydd og betyr mykje for sjøfolk, så det var fint å få gjort det der, fortel dei. Miriam hadde kjøpt ein kvit sommarkjole på turen, som ho brukte som brudekjole. Om morgonen på bryllaupsdagen tok ho turen til ein sminkebutikk. Der sa ho at ho ynskte å kjøpa sminke, og spurde om dei kunne sminka henne.

– Eg sa eg skulle i eit bryllaup. Eg torde ikkje seia at det var mitt eige, seier ho og ler.

Ei veninne i København hjelpte til med håret, og Arild fekk klipt seg hjå ein frisør saman med sonen. Også det vart utsett til bryllaupsdagen. Alt i alt vart det ei flott oppleving for alle. Og sjølv på kort varsel fekk foreldra til Arild høve til å vera med. Dei tok like gjerne bilen og kom køyrande til København.

I oktober vart bryllaupet feira med ein uformell fest for vener.

Frå båt til palass

Miriam og Arild legg ikkje skjul på at både båt og ulønt permisjon, som måtte til for å oppfylla draumen, kostar. Med oppsparte pengar og arbeid som kan gjerast via nettet, fekk dei likevel moglegheita og angrar ikkje.

– Kva var det beste med å vera på tur?

– Å ha tid til berre å vera. Å ha rolegare dagar og bruka mykje tid saman som familie. Det har òg vore fint å vera så mykje ute, seier Miriam.

Men det var rart å koma heim, synest ho. Det kjendest brått ut som om familien bur i eit stort palass. Så mykje plass og luft. Og ikkje minst gode fasilitetar.

Det vert til at ein set pris på ting som andre gjerne ikkje tenkjer over på same måten, fortel paret. Vatn og straum, til dømes, måtte sparast på, på turen. Også vasking av klede, dusjing og den slags måtte planleggjast. Slik tenkjer ein ikkje over i kvardagen, vedgår dei.

– Ein god pause

Å bruka så mykje tid saman var veldig fint, synest familien. Oftast fann dei ikkje på så store sprell. Det er i alle fall dei små augeblikka paret tenkjer tilbake på. Når ungane spratt ut i gummibåten før frukost for å sjekke krabbeteina si eller byrja dagen med ein liten rotur. Og dei rolege morgonane. Turane på jakt etter den beste leikeplassen, alle utfluktene på sykkel og fine kveldsseglasar i solnedgang.

I slutten av august var permisjonstida over, og livet med barnehage, skule, arbeid og fritidsaktivitetar vart igjen daglegdags. Det berømte hamsterhjulet.

– Me følte nok alle at me fekk ein pause, seier Miriam.

– Samstundes var det fint å koma heim og sjå att alle me er så glade i og som me hadde sakna, seier ho.

Kor lenge familien vert heime før neste storseglas, står att å sjå. No drøymer paret om eit heilt år i båten. Så snart yngstemann i trekløveret er litt eldre, er håpet å få til ein ny langtur, seier paret.