– Det er fint å vera til nytte for andre

Ingeborg Steine Jensen (28) frå Steinsdalen er ei av mange som jobbar frivillig for Raudekrossen. Det er ein organisasjon som hjelper menneske, både i Noreg og i mange andre land.

Sidan Ingeborg var 16 år, har ho vore ein aktiv del av Norheimsund Røde Kors Hjelpekorps.

– Det var ei sjølvfylgje som daling. Når du vart 16, skulle du melda deg inn, fortel ho.

No er det 11 år sidan ho melde seg inn i organisasjonen. Dei siste fire åra har ho leia hjelpekorpset.

Alltid budde

Mange kjenner truleg att dei frivillige hjelparane på grunn av uniforma. Ho består av ei raud jakke og ei raud bukse. Ofte har medlemane på seg ein refleksvest med ein stor, raud kross på. Målet er at dei skal vera godt synlege.

Gjengen i hjelpekorpset i Norheimsund har som mål å stilla opp på kort varsel dersom noko skjer.

– Me er ofte på vakt og ventar på at noko skal skje, seier Ingeborg.

Ho forklarar at dei frivillige er ein del av beredskapen til kommunen. Det betyr at dei har ein plan for kva dei skal gjera om det til dømes er flaum, går eit skred eller nokon er ute for ei ulukke. Dei hjelper til med å leita om nokon er sakna. Dessutan tek dei vare på dei som hjelper til, og stiller opp med mat og drikke.

Heldigvis går det lang tid mellom kvar gong det skjer noko alvorleg, seier Ingeborg. Mykje av tida i Raudekrossen går med til å øva på ulike oppgåver og på å skaffa seg meir kunnskap.

Vakt, vern og vaflar

Dei frivillige er aktive året rundt. Medan det skjer mykje om vinteren, er det rolegare om sommaren, forklarar Ingeborg. Om vinteren vert det ein del køyring med snøskuter. Det kan vera alt frå å henta folk som har gått seg vill i fjellet, eller er skadde, til å køyra personar og varer til hyttene.

– Men det er færre turar no enn før. Eg trur folk har vorte sprekare og kjem seg til hytta sjølve, seier Ingeborg.

Om sommaren går oppdraga i hovudsak ut på å hjelpa turistar eller andre turgåarar som har gått seg vill.

Norheimsund Røde Kors Hjelpekorps har ei hytte på Kvamskogen, like ved Aktiven Skiheis. Når det er på det travlaste, byter dei frivillige på å ha vakt der i helgane.

– Korleis er ei typisk vakthelg?

– Me startar alltid med ein felles frukost med egg og bacon. Så ryddar gjerne nokre på rommet der me har lagra utstyret vårt. Me går ein del på ski. Då øver me på å bruka digitalt utstyr som sporar kvar me går. Det vert gjerne ein tur til skianlegget i Furedalen, der me grillar, pratar og fylgjer med på det som skjer. Av og til møter me folk frå Raudekrossen i Bergen og Arna. Då et me gjerne vaflar og drikk kaffi saman.

– Fint å vera til nytte

Ifylgje Ingeborg er Raudekrossen ein open organisasjon som har rom for alle. Ein kan få opplæring i fyrstehjelp, kart og kompass og køyring med snøskuter. Ein kan også læra seg å bruka samband, som er å snakka med andre med radio, mobiltelefon eller digitale brett, for å nemna noko.

Ingeborg er glad for at ho melde seg inn i Raudekrossen. Der har ho fått fleire gode vener. Ho fortel at ho lærer utruleg mykje, og at ho utviklar seg som person. No er ho vorten mykje flinkare til å småprata med folk, og ho har fått eit opnare sinn i møte med nye menneske, meiner ho.

– Kva er det beste med Raudekrossen?

– Å vera til nytte for andre. Det er moro å vera med når det skjer noko. Då får me gjerne stadfesta at me gjer ein viktig jobb, seier Ingeborg.