18 år og huseigar

No er Hogne Børven 18 år og huseigar. Huset byrjar sakte, men sikkert å reisa seg på Torebøen.

— Eg har alltid vore interessert i området her oppe, og har sett fleire spanande prosjekt. Då eg såg at dette vart lagt ut, fekk eg litt blod på tann, fortel han når HF er innom tomta ein fin julidag.

Finn-annonsen i klasserommet

Han hugsar godt då han såg annonsen fyrste gongen. Han og klassekameratane sat i klasserommet på gymnaset då ein kompis nemnde at det var lagt ut eit nytt nybygg i Torebøen. Kompisen visste at Hogne var interessert.

Huset hadde det Hogne såg etter. Det var ein passe stor einebustad i det området han var interessert i. Stilen var funkis-aktig, og tomta var fin. Det likte han.

Så snart han kom heim, viste han Finn-annonsen til foreldra. Faren syntest med ein gong at det såg interessant ut. Hogne måtte ringa banken etter helga.

Han var særleg interessert i eitt av nybygga. Måndag morgon ringde han difor Kvammabygg AS og reserverte det med det same. Så ringde han banken.

— Eg hadde rekna på kva eg trudde eg måtte ha og såg jo at eg kanskje var i nærleiken, men eg var på langt nær sikker. Banken la fram sine kriterium, og det viste seg at det kunne gå allereie no.

To veker seinare hadde han finansieringsbevis i orden.

— Det hadde eg ikkje trudd for eit år sidan. Ikkje for eit halvt år sidan heller, for så vidt.

Jobbing og sparing

At det vart mogleg, skuldast mykje jobbing og sparing, fortel den nye huseigaren.

— Eg har alltid vore interessert i økonomi. Pappa er også veldig økonomisk, så det har nok smitta litt over. Me diskuterer mykje økonomi saman, og eg har alltid vore glad i å spara.

Sparinga har skjedd i både BSU, fond og litt aksjar. I tillegg til løn har Børven sett inn pengar frå bursdagar sidan han var liten. Foreldra har også spara ein sum i månaden sidan han var fødd. Så snart han fekk eigen mobilbank, byrja han sjølv å spara meir aktivt i fond. Det har gjeve god avkasting, fortel han.

Sin fyrste jobb fekk han med å vaska drosjar hjå far sin då han var 12 år gamal. Sidan jobba han tre år hjå Toyota Norheimsund fram til han vart lærling etter ungdomsskulen. Ei veke etter siste skuledag på ungdomsskulen gjekk han rett i lære som røyrleggjar hjå Nils Aksnes & Co AS.

Løpet er fire og eit halvt år langt, der mesteparten av tida er jobb hjå lærebedrifta. Noko av tida går også til fag på gymnaset. Ordninga fanst ikkje i Kvam før Børven starta. Han er glad for at han slapp å reisa vekk for å få undervisinga.

— Me fekk veldig gode ordningar hjå gymnaset. Dei var veldig hjelpsame og hadde forståing for at me var i jobb. Då prøvde dei å leggja til rette så godt dei kunne. Det var veldig kjekt at me fekk det til slik, og eg opplever sjølv at det har fungert veldig godt, seier Børven.

— Ver nyfiken!

Å få mykje praktisk erfaring frå start er ein fordel, trur Børven. Då lærer ein seg raskt dei viktige prinsippa og får faget i fingrane.

— At du ikkje har teorien som bakgrunn før du skal byrja arbeida, gjer ikkje så mykje. Den teorien har alle kollegaene dine i hovudet, og dei lærer deg det undervegs. Slik lærer ein teorien gjennom å arbeida praktisk. Det kan henda ein som lærling er litt ekstra krevjande for bedrifta i starten, men eg opplever ikkje at det har vore noko stort problem.

Børven trur det er viktig å tora å spørja for å læra mest mogleg.

— Dersom du ikkje spør, får du ikkje svar. Ein må vera nysgjerrig på ny kunnskap og ta imot all informasjon ein kan få, seier 18-åringen.

Ein annan fordel for Børven har vore at han har fått jobba og tena pengar frå starten. Han har òg fått jobba mykje overtid med store prosjekt, noko som har resultert i betre løn enn ei normal lærlingløn. No er han ferdig med to år og har to og eit halvt år att av læretida. Han angrar ikkje på yrkesvalet.

— Eg angrar ikkje eit sekund. Eg har kosa meg veldig, og lærlingtida har vore over all forventning. Folka eg jobbar med, er flinke til å læra bort og til å motivera meg. Eg får lov til å stå på og jobba masse, og vert gjeven tillit til å gjera mykje sjølv. Eg måtte ikkje berre stå og sjå på, men fekk vera med på jobbinga heilt frå start, seier han.

Perfeksjonisten

Yrkesretninga gjev nokre fordelar når ein skal kjøpa nybygg. Røyrleggjararbeidet skal han gjera sjølv på fritida.

Som røyrleggjar vert ein ekstra kresen på det som har med jobben sin å gjera, trur Børven.

— Dess meir du lærer, dess meir skjønar du kva som er bra, seier den ferske huseigaren.

Børven likar lure, praktiske løysingar. Det kan vera enkle ting som å plassera varmtvasstanken i bua for å laga meir plass på badet. Val av møblar og fliser er òg viktig, fortel han.

— Eg ser vel på meg sjølv som ein perfeksjonist. Det er viktig for meg at ting er praktisk, og at det ser ryddig og skikkeleg ut. Alt må vera beint, fint og nøyaktig.

— Du er ein slik som vert stressa av ujamne kantar?

— Ja, det går ikkje i det heile teke. Det er det verste eg veit.