Russen landa på begge beina

Då premieren på årets russerevy fann stad i forsamlingshuset i Øystese fredag kveld, var festsalen full av unge, vaksne, eldre og dessutan ein gjeng noko nervøse russar.

Heile 24 innslag stod på programmet i Rossvollrussen tar av. Fleire av dei lokka fram latteren hjå dei som fekk med seg den godt over to timar lange framsyninga.

Fleire lokale kjenningar

Revyen både starta og slutta med at heile russekullet song omskrivne versjonar av Fredag av Kjartan Lauritzen og Blinding Lights av The Weeknd. I fyrstnemnde song bidrog Deogracias Kiwele Mucula med trompetspeling og rap.

Som i dei fleste andre revyar vart dagsaktuelle tema tekne opp. Nokre av innslaga hadde henta inspirasjon frå tida med pandemi. «Pilot» Johannes Berstad Skeie og «flyvertinne» Kamilla Vik Linga måtte mellom anna ta opp kampen om bruk av munnbind, og «Siriann Lillevik», spela av Kristi Tjosås, tok turen innom uteplassen Tyst for å syrgja for at elevane fekk ein dose sprit av den rette typen — nemleg handsprit.

I eit innslag om Kvam herad la Sander Eide Aase fram alt heradet har å by på, med ein noko alternativ vri. Konklusjonen hans var at «det å koma til Kvam burde vera merkt med ei like stor åtvaring som dei som er å finna på sigarettpakkane».

Framsyninga inneheldt også parodiar av både nasjonale og internasjonale politikarar i terapi, «yrkisar» som kasta kjeledressane, ein erotisk variant av lokal vêrmelding, æresdans for rektor Arild Matland og ein tur innom bruktbutikken «Gro ein busk».

I tillegg dukka politikarane Frode Nygård (Frp), Natalia Golis (MDG), Trygve Vik (Sp), Lisbeth Fredheim Oma (KrF) og ordførar Torgeir Næss (Ap) opp på skjermen. Dei konkurrerte i kven som raskast, med bind for auga, klara å opna ei glasflaske på kortast mogleg tid. Sigeren var det Golis som stakk av med, som var eitt sekund raskare enn Nygård.

Takka for innsatsen

I pausen var det ein noko stressa, men fokusert revysjef som snakka med lokalavisa. Mira Hesthamar Torvik tykte at alt så langt hadde gått bra, og verka overraska over stemninga på bakrommet.

– Det er heilt stilt! Alle er så spente og sit og ventar på at det er deira tur ut på scena, sa Torvik.

Etter at russen hadde landa, då siste nummer var gjennomført og siste song var sungen, kunne revysjefen pusta letta ut.

– Dette gjekk betre enn eg hadde trudd! Eg er så stolt av alle! sa ho.

Etter framsyninga vart Torvik overraska med blomar og ei gode ord som var skrivne ned og ramma inn. Det var både uventa og hyggeleg, synest ho.

Saman med Even Mundheim Oma hadde Jone Kyrkjeeide Neteland ansvaret for lyd og ljos. Medan Oma høyrer til årets russekull, gjekk Neteland over til yrkesfagleg utdanning etter to år med studiespesialiserande. Likevel spela han ei viktig rolle i revyen i helga – noko han fekk ein ekstra takk for fredag kveld.

I løpet av øvingane førre veke la Neteland bak seg 45—50 timar med dugnadsarbeid for russen, fortel han. Han tykkjer det er kjekt å få bidra. Både Neteland og Oma var godt nøgde etter premieren. Ein avslegen mikrofon og ein song som vart litt for kort var dei einaste utfordringane.

– Men det gjekk veldig fint. Alt ordna seg eigentleg av seg sjølv, seier Neteland.

Sjå bilete frå premierekvelden her:

– Kan vera stolte

Elisa Valentina Luchian Nitter er ei av mange som valde å bruka fredagskvelden til revy. Ho tykte at framsyninga var både underhaldande og god, og nemnde fleire høgdepunkt. Aller best lika ho innslaget der nokre lærarar var med på eit «dating-program».

– Dei var flinke til å etterlikna lærarane både i utsjånad og personlegdom, så det var lett å kjenna dei att. Det gjorde det ekstra morosamt, seier Nitter, som sjølv er fyrsteklassing på Kvam vidaregåande skule.

– Eg er imponert over revyen russen har laga i år. Innslaga var ei god blanding av hendingar i heradet, som var vinkla på ein humoristisk måte og originalar av ymse slag, seier Arild Solheim.

Også han fekk med seg premieren fredag. Solheim tykte det var kjekt å sjå at det var mange som bidrog på scena. Han tvila ikkje på at russen hadde bruka mykje tid på å sy det heile saman og å øva, og meinte at avgangselevane hadde all grunn til å vera stolte.

– Det verka som at publikum storkosa seg – det gjorde i alle fall eg, seier Solheim.

– No sat det!

Manusforfattarane Ronja Skeistrand Garen og Maria Øygard fortel at dei har fått akkurat den responsen dei vona på frå publikum, og at gjennomføringa har gått som planlagt. Dei er ikkje i tvil om dei har fått løn for alle timane med arbeid og øving.

– No sat det! seier Øygard.

– Eg er strålande nøgd! Dette var så gøy! legg Garen til.

Etter premieren feira russen med pizza på scena. Vidare venta to framsyningar laurdag og éi framsyning sundag. Då dei fekk spørsmål frå journalisten om planane for kvelden, var svara delte. Medan nokre var snare med å svara at dei skulle heim og sova, skulle andre feira med ein skikkeleg fest. Det var i alle fall ikkje noko å seia på lydnivået då lokalavisa trekte seg lydlaust tilbake den kvelden.